Tytuł: Dance Mom
Twórca: Wojciech Grudziński
Choreografia: Wojciech Grudziński
Reżyseria/dramaturgia: Joanna Ostrowska, Paweł Soszyński
Wykonanie: Ewa Dziarnowska, Ewa Grudzińska, Wojciech Grudziński, Michał Sławecki
Produkcja: Nowy Teatr w Warszawie i Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
Premiera: 24.04.2021
Czas trwania: 60 minut
Opis spektaklu:
Tytuł spektaklu jest parafrazą nazwy amerykańskiego reality show Dance Moms, którego fabuła koncentruje się na tańczących dzieciach i zachowaniach matek obserwujących konkurujące pociechy. Związek matki i dziecka jest chyba najbardziej intymną formą więzi – jednocześnie uniwersalną i trwałą. Dlatego próbujemy odtworzyć ją w innych relacjach: patchworkowych rodzinach, queerowych domach czy grupach plemiennych. Każda odwołuje się do figury strażniczki domowego ogniska, z którą nie sposób się rozstać.
W relacji matka-dziecko dominuje fenomen cielesnego pokrewieństwa wykraczającego poza sferę prywatną i stającego się politycznym manifestem. Polityczna jest nie tylko kobiecość postrzegana przez pryzmat macierzyństwa, ale także figura kobiety w wieku po-reprodukcyjnym, która jest permanentnie wymazywana z kultury patriarchalnej. Pragnienie i ciało matki stają się niewidoczne, ustępując miejsca życiu dziecka.
W "Dance Mom" Wojciecha Grudzińskiego wychowana na warszawskim Mokotowie córka wojskowego i księgowej, skrupulatna i wrażliwa ekonomistka z czterdziestoletnim stażem pracy zatańczy z trójką artystów, w tym z własnym synem. Historie rodzinne i motywy autobiograficzne przywoływane w trakcie spektaklu posłużą za kanwę opowieści o fenomenie matki i syna, boginii i bożka, cząstki oddzielającej się od całości, początku i końca, tego co świadome i nieuświadomione, młode i stare. W spektaklu przywołamy żywioły, z których składa się życie, sięgniemy do źródeł płodności, by spojrzeć na umykający czas, z relacji matki i syna wysnujemy pierwszą opowieść – komiczną, trywialną i niesamowitą, cudowną i pożyteczną, mądrą i głupią.
W naszej „odmieńczej” rodzinie ciała nieodpowiednie i niedopasowane nie istnieją. Nie ma granic dla performatywnej wolności, nie ma wstydu, żenady, przegięcia; jest tylko udrożnianie kanałów – zupełnie jak w trakcie rodzenia. Pomyłka w tańcu stała się elementem choreografii, a kanon piękna został całkowicie uwolniony od społecznych rygorów i kulturowych konwencji. "Dance Mom" to celebracja pokrewieństwa i taniec pochodnych ciał; taniec macierzyństwa bez dzieci i dzieci bez matek; mężczyzn, którzy chcą być matkami i matek, które chcą być dziećmi. Zanurzenie świata na powrót w baśni, w pieśni, canzonie i balladzie. Opera w warszawskim M4. To również pochwała dziedzictwa choreografek, które nazywamy matkami tańca i o których nie sposób zapomnieć.
Uwagi:
-
Pełne dance spektaklu:
Tytuł: Dance Mom
Koncepcja, choreografia: Wojciech Grudziński
Kreacja, taniec: Ewa Dziarnowska, Ewa Grudzińska, Wojciech Grudziński, Michał Sławecki
Kontratenor: Michał Sławecki
Dramaturgia: Joanna Ostrowska, Paweł Soszyński
Kostiumy: Marta Szypulska
Przestrzeń: Wojciech Grudziński, Marta Szypulska
Muzyka: Wojtek Blecharz
Reżyseria Światła: Aleksandr Prowaliński
Obraz: Jan Możdżyński
Zdjęcia: Bartosz Zalewski
Grafika: Maciej Bychowski
Konsultacje Flamenco: Małgorzata Matuszewska
Kierowniczka produkcji: Olga Drygas
Specjalne podziękowania dla Domu Kultury Kadr za udostępnienie przestrzeni do sesji zdjęciowej.
Spektakl koprodukowany przez Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach oraz Nowy Teatr.
Partnerem produkcji są Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie oraz Komuna/Warszawa.
Spektakl powstał w ramach "Poszerzania pola" - programu choreograficznego warszawskiego Nowego Teatru i Art Stations Foundation.
Premiera: 24.04.2021
Czas trwania: 60 minut
Materiał opracowano na podstawie tekstu promocyjnego/tekstu organizatora.
Więcej informacji
Dance Mom - trailer
Dowiedz się więcej
24.04.2021
Recenzja: "Tęczowy dom"
W kraju, w którym trwa polityczna nagonka na środowiska LGBT+, gdzie ludzie o innej orientacji niż heteroseksualna są atakowani fizycznie na ulicach, gdzie Marsze Równości obrzucane są kamieniami, gdzie homoseksualiści zrównywani są z pedofilami, gdzie osoby transpłciowe są mylone z transwestytami, a ludzi niebinarnych uważa się za nieistniejących – powstaje spektakl o tęczowej rodzinie. I choć niejeden z widzów chciałby zobaczyć w nim na scenie jakieś mocne uderzenie, oczekiwałby wręcz manifestu o prawach człowieka i wolności, tak się nie stało. Powstał za to spektakl delikatny, o bezwarunkowej miłości.
O tym chce mówić choreograf, który stworzył „Dance Mom” – pokazany premierowo online 24.04.2021 r. w Nowym Teatrze – wystawiając pod ocenę nie tylko swoje rodzinne życie, co zawsze jest przecież sprawą intymną, ale także zapraszając do spektaklu swoją mamę. Mamę akceptującą, wspierającą i głośno mówiącą o tym, że kocha, że będzie bronić swojego syna i jego przyjaciół. Jeśli więc niequeerowym widzom nie podoba się ta formuła i wciąż czekają na inny, bardziej wojowniczy głos, to zanim wyrażą te oczekiwania powinni najpierw zrozumieć, że to, w jaki sposób środowiska LGBT+ chcą mówić o swoich sprawach i wolnościach należy właśnie do nich. Wojciech Grudziński chciał opowiedzieć o miłości, o bliskości, o swojej patchworkowej rodzinie i ma do tego prawo. Ma prawo do opowieści w wybranym rytmie, stylu czy celu, do przejścia własnego procesu emocjonalnego czy artystycznego tak, jak chce. W tym kraju. I w tych czasach.
Czytaj całą recenzję: Tęczowy dom
