Mirroring

Image
Podstawowe dane:

Tytuł: Mirroring
Twórca: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Choreografia: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Reżyseria/dramaturgia: -
Wykonanie: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Produkcja: W ramach rezydencji Gdańskiego Festiwalu Tańca
Premiera: 20.08.2021
Czas trwania: 60 minut

Opis spektaklu:

Artystki ze względu na bliską relację, pokrewieństwo estetyki tworzenia zdecydowały się opowiedzieć o złożoności swej więzi. Tytuł odnosi się do lustrzanych sytuacji z życia, odbić w charakterze; a dalej szerzej rozumianej reprezentacji płci żeńskiej w kontekstach poruszanych przez artystki: pojęcie "szóstego zmysłu", wyczuwania niuansów codzienności, siostrzanego odczuwania zmian relacji. To eksploracja bliskiej, złożonej relacji bez pokrewieństwa. Założenia realizują się na osobach tworzących oraz w poszukiwaniu relacji i symetrii w dialogu z widzem, poprzez operowanie symboliką umożliwiającą ten transfer.

Uwagi:
-

Pełne dane spektaklu:

Mirroring
Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Choreografia i wykonanie: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Muzyka: Wojciech Wilk
Wykonanie: Magdalena Kowala i Anna Zglenicka
Produkcja zrealizowana w ramach rezydencji Gdańskiego Festiwalu Tańca oraz dzięki pomocy Zakładu Kulturalnego
Premiera: 20.08.2021, Klub Żak, Gdańsk
Czas trwania: 60 minut

Opracowano na podstawie materiałów promocyjnych/materiałów organizatora.

Dowiedz się więcej 

30.04.2022

Recenzja "Od człowieka do człowieka"

Kobiecy duet z trójmiejskiego zespołu Hertz Haus wystawił w Centrum Teatru i Tańca w Warszawie spektakl „Mirroring”, tak więc na zakończenie tutejszego minifestiwalu „Święto Tańca_Offline” zorganizowanego z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca, 30 kwietnia 2022 r. zobaczyliśmy pracę znacznie odróżniającą się od najnowszych tanecznych produkcji warszawskich.

W jakimś sensie pracę Magdaleny Kowali i Anny Zglenickiej można porównać tylko do wyprodukowanej przez CTiT „Symetrii” Dominika Więcka i Danieli Komędery-Miśkiewicz, bo w obu tych spektaklach wykorzystano niezwykłe fizyczne podobieństwo występujących performerów. Podobne są także powolne rytmy tych choreografii, skąpe, studyjne oświetlenie czy nawet mroczna muzyka, jednak w „Symetrii” osiągnięty nastrój został przełamany humorystycznymi „pogadankami”, które nieco zepsuły finalny odbiór, a w „Mirroring” tancerki były konsekwentne od początku do końca. „Mirroring” nie jest bowiem wymyśloną historią ograną ruchem, to raczej rodzaj fizyczno-mentalnego eksperymentu mającego pokazać prawdziwą więź między tymi artystkami. Więź wyjętą z kontekstu prywatnego czy społecznego i zaprezentowaną w sposób iście laboratoryjny.

Czytaj całą recenzję: Od człowieka do człowieka