Podstawowe dane:
Tytuł: POLONAUTKI, czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna
Twórca: Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Choreografia: Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Reżyseria/dramaturgia: Aleksandra Kostrzewa
Wykonanie: Olga Briks, Ewa Noras oraz Wojciech Dolatowski
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie
Premiera: 11.09.2021
Czas trwania: 50 minut
Opis spektaklu:
Rok 2021 przejdzie do annałów polskiej historii. Już 11 i 12 września wyruszy Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna. Masz okazję towarzyszyć Polonautkom w ich kosmicznym rejsie - w makropodróży w przestrzeń kosmiczną i mikropodróży w głąb siebie. Wyrusz z nimi w podróż odkrywającą istotę kobiecości i pełnię własnej mocy.
W świecie ukształtowanym przez męskie wzorce, EVA i HYDRYNA - w niezgodzie na świat zastany - postanawiają samodzielnie wyruszyć w kosmos. Polonautki chcąc odzyskać własną podmiotowość i sprawczość, muszą najpierw przyjąć męskie wzorce - mit herosa oraz iść śladami podróży bohaterskiej. Opakowują się więc popkulturowymi kliszami superbohaterek, żeby móc w ogóle sprostać wymaganiom stawianym kobietom przez współczesność.
Celem Pierwszej Polskiej Kobiecej Misji Kosmicznej jest odnalezienie alternatywnych form funkcjonowania świata, opartych na równości, wzajemnym szacunku, współbyciu i podmiotowym traktowaniu wszystkich istot. Wyprawa w kosmos staje się wewnętrzną podróżą, procesem terapeutycznym odzyskiwania cielesności, własnych emocji i tożsamości. Prowadzi do odrzucenia wzorców, współczesnych mitów oraz wymagań stawianych kobietom przez kulturę patriarchalną, jak i popkulturę oraz kapitalizm.
„(...) skupienie na kobiecej duchowości jest bezpośrednim skutkiem tego, jak wiele kobiet podjęło się drogi bohatera, by przekonać się, że jest ona dla nich i dla całej ludzkości pusta i niebezpieczna. Kobiety szły po śladach męskiej bohaterskiej podróży, ponieważ nie było żadnych innych obrazów, za którymi mogłyby podążać; kobieta mogła albo „odnieść sukces” w kulturze zorientowanej na mężczyzn, albo z racji swojej płci pozwolić się zdominować i uzależnić od innych. Aby zmienić ekonomiczne, społeczne i polityczne struktury społeczeństwa, musimy znaleźć nowe mity oraz bohaterki. Być może dlatego tak wiele kobiet i mężczyzn zwraca się ku obrazom Bogini i starożytnym kulturom matrystycznym, starając się zrozumieć modele przywództwa oparte na partnerstwie zamiast na dominacji oraz na współpracy zamiast chciwości”. [M. Murdock – Podróż bohaterki]
Uwagi:
W spektaklu używany jest sztuczny dym.
Pełne dane spektaklu:
"POLONAUTKI, czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna"
Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Choreografia i dramaturgia: Aleksandra Kostrzewa
Choreografia, kreacja i wykonanie: Olga Briks i Ewa Noras
Teksty i kompozycja piosenek: Zuzanna Wrońska
Wykonanie piosenek: Wojciech Dolatowski
Kostium: Zuzanna Maria Białecka
Wideo: Wojciech Stupnicki
Zdjęcia: Kate Phellini
Plakat: Agata Gansiniec, Maciej Bychowski
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie. Projekt powstał w ramach programu rezydencyjnego StartUp - Scena dla Młodych 2021.
Premiera: 11.09.2021
Czas trwania: 50 minut
Opracowano na podstawie materiałów promocyjnych/materiałów organizatora.
Tytuł: POLONAUTKI, czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna
Twórca: Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Choreografia: Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Reżyseria/dramaturgia: Aleksandra Kostrzewa
Wykonanie: Olga Briks, Ewa Noras oraz Wojciech Dolatowski
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie
Premiera: 11.09.2021
Czas trwania: 50 minut
Opis spektaklu:
Rok 2021 przejdzie do annałów polskiej historii. Już 11 i 12 września wyruszy Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna. Masz okazję towarzyszyć Polonautkom w ich kosmicznym rejsie - w makropodróży w przestrzeń kosmiczną i mikropodróży w głąb siebie. Wyrusz z nimi w podróż odkrywającą istotę kobiecości i pełnię własnej mocy.
W świecie ukształtowanym przez męskie wzorce, EVA i HYDRYNA - w niezgodzie na świat zastany - postanawiają samodzielnie wyruszyć w kosmos. Polonautki chcąc odzyskać własną podmiotowość i sprawczość, muszą najpierw przyjąć męskie wzorce - mit herosa oraz iść śladami podróży bohaterskiej. Opakowują się więc popkulturowymi kliszami superbohaterek, żeby móc w ogóle sprostać wymaganiom stawianym kobietom przez współczesność.
Celem Pierwszej Polskiej Kobiecej Misji Kosmicznej jest odnalezienie alternatywnych form funkcjonowania świata, opartych na równości, wzajemnym szacunku, współbyciu i podmiotowym traktowaniu wszystkich istot. Wyprawa w kosmos staje się wewnętrzną podróżą, procesem terapeutycznym odzyskiwania cielesności, własnych emocji i tożsamości. Prowadzi do odrzucenia wzorców, współczesnych mitów oraz wymagań stawianych kobietom przez kulturę patriarchalną, jak i popkulturę oraz kapitalizm.
„(...) skupienie na kobiecej duchowości jest bezpośrednim skutkiem tego, jak wiele kobiet podjęło się drogi bohatera, by przekonać się, że jest ona dla nich i dla całej ludzkości pusta i niebezpieczna. Kobiety szły po śladach męskiej bohaterskiej podróży, ponieważ nie było żadnych innych obrazów, za którymi mogłyby podążać; kobieta mogła albo „odnieść sukces” w kulturze zorientowanej na mężczyzn, albo z racji swojej płci pozwolić się zdominować i uzależnić od innych. Aby zmienić ekonomiczne, społeczne i polityczne struktury społeczeństwa, musimy znaleźć nowe mity oraz bohaterki. Być może dlatego tak wiele kobiet i mężczyzn zwraca się ku obrazom Bogini i starożytnym kulturom matrystycznym, starając się zrozumieć modele przywództwa oparte na partnerstwie zamiast na dominacji oraz na współpracy zamiast chciwości”. [M. Murdock – Podróż bohaterki]
Uwagi:
W spektaklu używany jest sztuczny dym.
Pełne dane spektaklu:
"POLONAUTKI, czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna"
Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks, Ewa Noras
Choreografia i dramaturgia: Aleksandra Kostrzewa
Choreografia, kreacja i wykonanie: Olga Briks i Ewa Noras
Teksty i kompozycja piosenek: Zuzanna Wrońska
Wykonanie piosenek: Wojciech Dolatowski
Kostium: Zuzanna Maria Białecka
Wideo: Wojciech Stupnicki
Zdjęcia: Kate Phellini
Plakat: Agata Gansiniec, Maciej Bychowski
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie. Projekt powstał w ramach programu rezydencyjnego StartUp - Scena dla Młodych 2021.
Premiera: 11.09.2021
Czas trwania: 50 minut
Opracowano na podstawie materiałów promocyjnych/materiałów organizatora.
Dowiedz się więcej
11.09.2021
Recenzja "Misja niemożliwa"
„Zeżarli nasze święte jabłka!” – słowami Ekscelencji z nieśmiertelnej „Seksmisji” (1983) można śmiało rozpocząć recenzję premiery „Polonautki”, w której tancerki pokusiły się o symulację Pierwszej Polskiej Kobiecej Misji Kosmicznej i przeprowadzenie ataku – choć zapewne nie miały takiej intencji – na najsłynniejszą polską komedię o futurystycznym świecie kobiet. Ale jeśli już trzymać się tej filmowej konwencji – na to oskarżenie, autorki muszą odpowiedzieć tak samo, jak bohaterowie filmu Juliusza Machulskiego: „Święte, te psiary święte?”.
O co w zasadzie chodzi? O to, że Aleksandra Kostrzewa (choreografia i dramaturgia) oraz Olga Briks i Ewa Noras (choreografia i wykonanie) snując taneczną opowieść o ucieczce kobiet w kosmos, w niezgodzie na świat zastany, a w poszukiwaniu własnej podmiotowości i sprawczości postanowiły oprzeć się na popkulturowych kliszach.
Czytaj całą recenzję: Misja niemożliwa
O co w zasadzie chodzi? O to, że Aleksandra Kostrzewa (choreografia i dramaturgia) oraz Olga Briks i Ewa Noras (choreografia i wykonanie) snując taneczną opowieść o ucieczce kobiet w kosmos, w niezgodzie na świat zastany, a w poszukiwaniu własnej podmiotowości i sprawczości postanowiły oprzeć się na popkulturowych kliszach.
Czytaj całą recenzję: Misja niemożliwa
11.09.2021
Recenzja "Polonautki w polskim ładzie"
Kolejna premiera w Centrum Teatru i Tańca w Warszawie za nami. 11 września 2021 r. na nowej mokotowskiej scenie pokazano spektakl „Polonautki, czyli Pierwsza Polska Kobieca Misja Kosmiczna”, którego autorkami są Aleksandra Kostrzewa, Olga Briks i Ewa Noras. Projekt powstał w ramach programu rezydencyjnego „StartUp – Scena dla Młodych”.
Jeszcze przed rozpoczęciem spektaklu zaintrygowała mnie powiększona scena, ponieważ do tej pory nawet wieloosobowe inscenizacje taneczne mieściły się w mniejszej przestrzeni CTiT a z zapowiedzi wynikało, że spektakl będzie duetem z epizodyczną rolą trzeciej osoby. Zmieniono także układ widowni, jak można się było domyślać po to, by umożliwić wykonawcom przemieszczanie się wśród widzów. Niestety powiększenie sceny nie było chyba uzasadnione, dawało raczej wrażenie zagubienia tancerek w przestrzeni.
Czytaj cała recenzję: Polonautki w polskim ładzie
Jeszcze przed rozpoczęciem spektaklu zaintrygowała mnie powiększona scena, ponieważ do tej pory nawet wieloosobowe inscenizacje taneczne mieściły się w mniejszej przestrzeni CTiT a z zapowiedzi wynikało, że spektakl będzie duetem z epizodyczną rolą trzeciej osoby. Zmieniono także układ widowni, jak można się było domyślać po to, by umożliwić wykonawcom przemieszczanie się wśród widzów. Niestety powiększenie sceny nie było chyba uzasadnione, dawało raczej wrażenie zagubienia tancerek w przestrzeni.
Czytaj cała recenzję: Polonautki w polskim ładzie
11.09.2021
