Grupa Compagnia Bellanda jest dla mnie wielkim odkryciem ostatnich kilku lat. Charakterystyczna choreografia, którą grupa zaprezentowała zarówno w spektaklu „Simposio”, jak i w „La Dolce Vita” sprawia, że na duet patrzy się jak na jeden organizm.
Chociaż „Simposio” i „La Dolce Vita”, wystawione 26 czerwca 2025 r. w ramach 21. Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania, to dwie odrębne opowieści, patrzy się na nie jak na spójną całość. W obu spektaklach duet (Lia Claudia Latini, Giovanni Leonarduzzi) tworzy jedno ciało. Często oporne i buntujące się, ale finalnie idealnie do siebie dopasowane. W „Simposio” usilne próby zjednoczenia są wyrazem buntu wobec dwóch rozdzielonych bytów. Można na to spojrzeć metaforycznie, jak na trudność utrzymania dobrej relacji oraz coraz mniejszą akceptację indywidualizmu drugiej osoby. Z kolei w „La Dolce Vita” artyści próbują nawzajem przekonać się do swoich racji.
Compagnia Bellanda w dużej mierze pracuje na połączaniu swoich ciał. Elementy ich choreografii mają w sobie dużo z akrobatyki czy ekwilibrystki, ale nie w klasycznym rozumieniu tych technik. Każdy ruch zdawał się dopracowany do najmniejszego szczegółu. Duet niemal „płynął” po scenie, tancerze sprawiali wrażenie, że ich jedność jest prosta i lekka. Dopiero później na spoconych twarzach było widać, jak bardzo było to dla nich fizycznie wyczerpujące.
Nie potrafiłam patrzeć na nich jak na dwa osobne byty. Dla mnie Compagnia Bellanda była jednością.
Nie zabrakło intrygującej muzyki, która potęgowała gęstniejącą atmosferę (szczególnie w przypadku „Simposio”). Ponadto bardzo warstwa dźwiękowa dobrze podkreślała choreografię, sprawiając, że jeszcze mocniej można było wsiąknąć w świat wykreowany przez włoską grupę. Nastrój, który potrafiła wytworzyć na scenie był naprawdę elektryzujący, więc patrząc na ten taniec starałam się nie przegapić ani jednej sekundy.
Zawsze zwracam uwagę na emocjonalną łączność między artystami na scenie. Artyści z Compagnia Bellanda wręcz nią emanowali, sposób w jakim nawzajem się dotykali pełen był uczuć, zaangażowania, reaktywności chemicznej i intensywności w niej. Mimo wszystko nie było to pozbawione delikatności. W scenach akrobatycznych wzajemnie się asekurowali, ale nie było to zwykłe zabezpieczenie. W ich precyzyjnych ruchach emocje aż buzowały, a momentami wydawały mi się wręcz nabożne. Ponadto muszę wspomnieć o ich kontakcie wzrokowym. Wręcz „pożerali” się nawzajem. W tym wszystkim dodatkowo nie zabrakło ukradkowych uśmiechów. Chwilami czułam się jak intruz, która podgląda parę w ich bardzo intymnych momentach...
Tego samego wieczoru pomiędzy „Simposio” i „La Dolce Vita” na scenie pojawiła się Magdalena Agata Wójcik z krótką solową choreografią „Ja – Teresa”. Opowieść o „królowej plaży” była intensywnym zerwaniem z siebie maski oraz walką o akceptację. Zarówno w sensie fizycznym, jak i emocjonalnym. Zerwaniu swoich masek towarzyszyło też pozbycie się kostiumu, i bohaterka ukazała przed nami swoje najprawdziwsze, skrywane przed społeczeństwem, oblicze. Co ciekawe choreografia „Ja – Teresa” jest kulminacją większego spektaklu „Fashion Beach”, ale bardzo dobrze sprawdza się jako osobny element.
Jednak w połączeniu spektakli Compagnia Bellanda i „Ja – Teresa” coś mi nie pasowało. Wydawało mi się jakbym została nagle wrzucona w zupełnie inny świat, w przerywnik przypominający reklamę. A szkoda, bo solowa choreografia w wykonaniu Magdaleny Agaty Wójcik była naprawdę intrygująca i na pewno dużo zyskałaby w zestawieniu z innymi pokazami.
Katarzyna Jarczak, Brygada Tańca 2025
„La Dolce Vita” Companie Bellanda, choreografia i wykonanie: Lia Claudia Latini, Giovanni Leonarduzzi, pokaz w ramach: 21. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania, pokaz: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, 26.06.2025
„Ja – Teresa” CoDa Movement (Magdalena Agata Wójcik), choreografia: Stefano Silvino, wykonanie: Magdalena Agata Wójcik, kostium: Dasha Abibok, muzyka: „Patenipat” Charlotte Adigery, Jacek Jędrusik, pokaz w ramach: 21. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania, pokaz: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, 26.06.2025
„Simposio” Compagnia Bellanda, choreografia i wykonanie: Lia Claudia Latini, Giovanni Leonarduzzi, pokaz w ramach: 21. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania, pokaz: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, 26.06.2025
Centrum Teatru i Tańca Zawirowania jest Społeczną Instytucją Kultury współfinansowaną przez Miasto Stołeczne Warszawa.
