19 czerwca 2025 roku na rozpoczęcie XXI Międzynarodowego Festiwalu Tańca Zawirowania widzowie mieli możliwość zapoznania się z bardzo ciekawym efektem wspólnego projektu włosko-polskiego „Last Chance” w wykonaniu tancerek z polskiego Teatru Zawirowania i włoskiego Mandala Dance Company.
Ogromnym wyzwaniem dla wykonawczyń, ale przede wszystkim twórczyń choreografii: Elwiry Piorun i Paoli Sorressy, było stworzenie spójnego obrazu mając do dyspozycji niespełna dwa tygodnie wspólnej pracy. Przez pierwszy tydzień polskie, jakże młode tancerki (najmłodsza mająca 16 lat) tworzyły spektakl wspólnie ze starszymi włoskimi koleżankami (23 lata i więcej) pod okiem obu choreografek we Włoszech, po czym cała mieszana grupa przeniosła się na drugi tydzień do Warszawy. Jaka szkoda, że takie międzynarodowe projekty nie mają ciągu dalszego, byłoby fascynujące patrzeć, jak rozwinąłby się spektakl poprzez dalszą wspólną pracę – spektakl będzie istniał i ewoluował niestety tylko we Włoszech, co jest wynikiem braku doinwestowania polskiego tańca. Miejmy nadzieję, że jednak uda się wspólnie nadal tworzyć ten projekt i zaprezentować go znów na którejś z kolejnych edycji Zawirowań.
Uderzające było ogromne wzajemne zaufanie i porozumienie powstałe w tańcu, mimo tak krótkiego czasu wspólnie spędzonego oraz barier językowych – przewodnikiem był języka ciała. Oczywiście największa tu zasługa obu autorek: Elwiry Piorun i Paoli Sorressy, ale efekt końcowy stworzyły Angelica Maltese, Alessia Amadio, Gabriela Martucci, Jagna Kaczmarzyk, Emilia Nowak i Aleksandra Jarząbek.
Tytuł „Last Chance” („Ostatnia szansa”) ma dwa wymiary: osobisty, jako że takie projekty są szansą dla młodych tancerek na zaistnienie na forum międzynarodowym, ale przede wszystkim wskazuje, że w obecnej sytuacji światowej, gdy przyszłość jest niewiadomą, jedyną szansą na uratowanie naszego świata jest porozumienie, choćby na scenie, w tańcu.
Scenografia obejmowała wyłącznie pustą scenę i kilka reflektorów, oświetlających tancerki ubrane w jednakowe czarne spodnie i jedwabne luźne koszule w sześciu różnych, ale zbliżonych, odcieniach. Początek spektaklu to spotkanie dwóch grup, witających się radośnie polskim „cześć, siema” i włoskim „come stai”. Tancerki łączyły się w tańcu w mieszane pary, gdzie tylko odcień koszul wskazywał na ich włoskie lub polskie pochodzenie, ale także tworzyły całość, pokazując siłę grupy. Taniec nie był wyłącznie radosną wspólną zabawą, pojawiały się konflikty, ucieczki, powroty, ale zawsze następowało porozumienie, gesty łączyły, wciągały do wspólnoty,
Największe wrażenie zrobiła na mnie choreografia, dająca szansę eksponowania umiejętności pojedynczych tancerek, ale przede wszystkim stworzona spójność, niesłychane rozumienie się w każdym geście, w poruszaniu się po scenie bez chwili wahania, bez wrażenia sztuczności – jak gdyby tańczyły ze sobą lata, nie dni. W tym tkwi właśnie siła języka tańca: w porozumieniu bez barier. Jestem też pod ogromnym wrażeniem gibkości, piękna ruchu zarówno w sekwencjach łagodnych, jak też wyrażających niepokój, krzyk ciała. Biorąc pod uwagę różnice w sytuacji polskich i włoskich tancerek (włoskie mają szansę na codzienne próby, rozwój w ramach finansowanych przez włoski budżet narodowy szkół, gdy tymczasem polskie tancerki muszą zadbać same o swój byt ekonomiczny, poświęcając czas na taniec jak na hobby, a nie zawód), wspaniałym było patrzeć, że polskie wykonawczynie nie odstawały w żadnej mierze od włoskich koleżanek. Myślę, że jest w tym dużo zaangażowania i pasji Elwiry Piorun.
Elżbieta (Beta) Bisch, Brygada Tańca 2025
Last Chance” Mandala Dance Company/Teatr Tańca Zawirowania, choreografia: Paola Sorressa i Elwira Piorun, wykonanie: Angelica Maltese, Alessia Amadio, Gabriela Martucci, Jagna Kaczmarzyk, Emilia Nowak, Alensandra Jarząbek, premiera: 19.06.2025, pokaz w ramach: 21. Międzynarodowy Festiwal Tańca Zawirowania, pokaz: Centrum Teatru i Tańca Zawirowania: 19.06.2025
Centrum Teatru i Tańca jest Społeczną Instytucją Kultury współfinansowaną przez Miasto Stołeczne Warszawa.
