5. Butohpolis - dzień trzeci (21.04.2023) - artyści i spektakle

5. Butohpolis - dzień trzeci (21.04.2023) - artyści i spektakle
Szczegółowy program
5. Butohpolis - Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh
na dzień 21 kwietnia 2023 r. (piątek), godz. 19.00,
Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, ul. Bruna 9

Pokazy:


“MEDEA FIAM” ELISABETH DAMOUR (FRANCJA)

"Medea Fiam" Elisabeth Damour
Koncepcja i choreografia: Denis Sanglard
Koncepcja, taniec i kostiumy: Elizabeth Damour
Muzyka: René Baptist Huysmans

„Medea Fiam" – mówi bohaterka sztuki Seneki - „Stanę się Medeą". Solo Medea Fiam jest owocem współpracy z Denisem Sanglardem. Kreując postać Medei daleka byłam od tworzenia postaci potwora, nie skupiałam się też na jej tragedii, ale na drodze, która zawiodła ją do tego potwornego czynu - dzieciobójstwa.

Moje solo nie skupia się wokół zemsty na Jasonie, który zostawił ją dla młodszej korynckiej księżniczki, przeciwnie – ogniskuje się wokół kwestii przywrócenia dzieciom Medei ich boskiej przynależności, ich prawowitości. Medea nie jest już bestią w ludzkim ciele, którą można upokorzyć. Jest czarodziejką z Kolchidy, wnuczką greckiego boga słońca Heliosa.

Taniec butoh to niekończące się poszukiwanie świadomości umysłu i ciała. To most prowadzący do niezbadanych terytoriów poprzez emocjonalną i artystyczną pracę. Choreografia solo jest nieustannym poszukiwaniem obrazów. Jest poszukiwaniem mojej zwierzęcej energii, próbą znalezienia pęknięć w mojej własnej naturze i głęboko ukrytej w moim wnętrzu. Każdy ruch jest pozbawiony tego, co bezużyteczne. Czuję, że staję twarzą w twarz ze swoją własną Medeą.

Rzeczywistość i Mit mieszają się i zostają wzbogacone o to, co jest naszą własną wyobraźnią. Rzeczywistość Medei wydaje się trwać poza czasem linearnym, w morderczym szale - poza tym wszystkim co uznajemy za ludzkie. Siła Mitu, którego moc ma korzenie w starożytności, odbija się echem w naszej teraźniejszości.

Sylwia Hanff

fot. Claude Hofer

"WOJNY. ŚWIĘTA KREW ŚNIĄCYCH" SYLWIA HANFF (POLSKA)
"Wojny. Święta krew Śniących" Sylwia Hanff
performans butoh/body art/rytuał
Sylwia Hanff (butoh) & Alexandre Yterce (muzyka)
Kostium: Sylwia Hanff i Małgorzata Chrust

Muzyka Alexandre'a zabrała mnie w transformującą podróż, na spacer po krawędzi Otchłani. Poprzez zniszczenie zaprowadziła mnie do brzucha i serca świata i życia. Jak zmienić performans tańca butoh w akt transgresyjny, który przekształca świadomość?

Wojny [Op. 14] - Alexandre Yterce:

Przelej swoją krew, odziana w swoją krew
Idź nomadzie, idź, poddaj się otchłani,
Zobacz, jak nieznane w twojej twarzy staje się

Zawrotnym niebem.
Usuń zaklęcie poświęconej egzystencji

Zostaw fatalne przeznaczenie praw
pogrążonych w morderstwie.

Jaki jest los nieposłusznego
demencji władzy
która ma tylko szał zabijania?

Jak myślisz, komu jesteś nieposłuszny

Kiedy twoje ciało oddziela się od pustyni strachu
gdzie jest pogrzebany świat?

Thomas Bradley

Image

PROJEKT "O KOMPOZYCJI"

CZĘŚĆ I: "KOMPOZYTORZY" (FILM)
CZĘŚĆ II: "WDZIĘK" THOMAS A. BRADLEY (PERFORMANS) 
CZĘŚĆ III: Q&A Z THOMASEM A. BRADLEYEM (ROZMOWA)

Część I: "Kompozytorzy" (film)

"Kompozytorzy" Thomas Bradley
Performans - Thomas Bradley
Koncept / Kostiumy - Thomas Bradley
Film - Julia Gat
Asystent kamery - Laurent Eyckermans
Edytowano przez Thomas Bradley i Julia Gat
Konstrukcja kostiumów - Wim Muyllaert
Flim realizowano w Studio CityGate, Brussels BE 2019.

Ten krótki film nie ma tematu jako takiego. Jego istotą jest sama kompozycja, a strukturę tworzą cztery akty: objawienie, praca, spektakl i wyjaśnienie. Ścieżkę dźwiękową stanowi kilka kompozycji z Fausta Gounoda. Każdy Akt przedstawia własnych bohaterów i odrębną fabułę; jeden z mężczyzn występuje w kilku różnych przebraniach. Wciąż powtarza ten sam materiał choreograficzny w odmiennych kontekstach jak niezadowolony intelektualista. W konwencjonalnej kulminacji, mniej więcej w dwóch trzecich, pojawia się dialog. Nie wiadomo kto mówi, a kto jest mówiony. Mężczyzna kontynuuje swój taniec, ubierając się na ważne wydarzenie.

Część 2 – performans: “Wdzięk”

“Wdzięk” Thomas Bradley 

Tancerz wie, że tematem Tańca nigdy nie może być nic innego niż sam taniec. Akceptuje jego bezsensowność, ale mimo to porusza się z wdziękiem. Tańczyć w ten sposób to funkcjonować w Prawidłowy/Odpowiedni sposób. Jeśli tancerza porywa napięcie tej bezsensowności i oczywistego potencjału, to znalazł dla siebie niemożliwe zadanie do wykonania. Wdzięk to nazwa nadana tej iteracji takiego zadania; wykonać taniec butoh zgodnie z oczekiwaniami butoh.

Część 3 – Q&A Z THOMASEM A. BRADLEYEM

Czytanie fragmentów tekstów Czym jest choreograf? i Dance can never be: a short story of Experience Thomasa A. Bradleya. Następnie Q&A i rozmowa, którą poprowadzi Justyna Stanisławska (Taniec Subiektywnie).

Elisabeth Damour

fot. Photo Lot

Artyści:

ELISABETH DAMOUR - francuska performerka butoh mieszkająca w Paryżu. W latach osiemdziesiątych szkoliła się w Graham Dance School w Londynie. Była związana z zespołami tanecznymi w Europie, a później z zespołami G. Maretsky'ego i V. Navarro w Brazylii. W 2000 roku, dzięki warsztatom Kim Manri w Osace, zaangażowała się w pracę z artystami Butoh, takimi jak: Gyohei Zaïtsu, Atsushi Takenouchi, Katsura Kan, Maki Watanabe i Masato Koseki. W tym czasie trenowała z Adamem Benjaminem w Candoco Cie oraz nawiązała współpracę z Tanteatro i Thomas Richard Workcenter. Bierze udział w dużych projektach, z tak znanymi choreografami jak: Katsura Kan, Nanami Koshou, czy – obecnie - choreografem Butoh Tebby Ramasike's w projekcie Europejskiej Stolicy Kultury 2022 The wreckage of my Flesh w Esch i Kaunas 2022. Występuje na Międzynarodowych Festiwalach Butoh (Tokio, Amsterdam, São Paulo, Paryż). Partneruje takim performerskim platformom internetowym jak: BeComing Tree Global Live Art Event (UK) oraz The Laban Bartenieff Center (USA). Elizabeth współpracuje również z kompozytorami muzyki akustycznej o międzynarodowej sławie: René Baptistem Huysmansem, Jacobem Elkinem i Pierrem Boeswillwaldem. Razem ze swoim Butoh Collective, inicjuje regularne spotkania dla artystów z multidyscyplinarnych środowisk, którzy występują w muzeach i galeriach sztuki. W Butoh każdy ruch jest poszukiwaniem równowagi będącej jednocześnie dysharmonią. Tego właśnie szuka wykonując 'mały taniec' na świeżym powietrzu lub nad morzem, czy na wysokości 3300 metrów na szczycie lodowca Plaine Morte w Szwajcarii. Jest członkiem Rady Tańca (CID) - UNESCO oraz certyfikowanym tancerzem i Art-Terapeutą BAAT w Londynie. https://dialogue-with-imaginary.hubside.fr

DENIS SANGLARD Urodził się w 1964 roku, jest aktorem i tancerzem butoh. Zanim zaczął tańczyć występował w teatrze. W 1998 roku, pracując nad sztuką L'Apprentissage Jean-Luc Lagarce'a, wystawianą przez Michela Albana, zaprosił do współpracy Léone Cats-Baril, tancerkę butoh i choreografkę. Później wielokrotnie tańczy z tancerzami, związanymi lub nie, z tańcem Butoh: Pé Vermeschtem, Borisem Charmatzem, DV8, Toméo Vergesem, Patricią Kuypers, Markiem Tomphinsem i Robyn Orlin. Od 2012 roku tworzy wiele spektakli solowych we współpracy z kompozytorami muzyki akusmatycznej (Michel Titin-Schnaider, Blas Payri, Christophe Aslanian, holenderski kolektyw Muizmanz) oraz choreografii do klipów tanecznych (Eric Drichmont, Blas Payri). Spotkanie kompozytora akusmatycznego René Huysmansa w 2017 roku jest okazją do wspólnych badań i eksperymentów, w których ciało współgra ściśle z muzyką. W roku 2019 u Denisa zdiagnozowano miopatię. Od tego czasu zmaga się z chorobą i nieprzerwanie tworzy.

RENÉ BAPTIST HUYSMANS Urodził się w 1969 roku. Artysta dźwiękowy i kompozytor muzyki elektroakustycznej z Amsterdamu. Komponuje poprzez słuchanie. Jego muzyka jest ekspresjonistyczna, często bywa opisywana jako narracyjna i sugestywna wizualnie. Artystę interesują nowe, niesłyszane dotąd, elektroniczne dźwięki i tekstury, fieldrecordings, sound art, łączenie muzyki elektronicznej z instrumentami akustycznymi. Realizuje projekty z artystami z innych dziedzin sztuki. Miał przyjemność współpracować z innymi muzykami (organy, perkusja), tancerzami Butoh, artystami wideo, projektantami mody oraz artystami wizualnymi (malarstwo, rzeźba).

SYLWIA HANFF - magister filozofii UW, pionierka i najbardziej rozpoznawalna polska performerka butoh (butoh uczyła się u największych mistrzów; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych warsztatach w Polsce, Wielkiej Brytanii, Niemczech), reżyserka, choreografka, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała , menadżerka kultury, kuratorka projektów artystycznych oraz z zakresu edukacji artystycznej i kulturalnej, a także projektów społeczno-kulturalnych. Od 20 lat prowadzi współpracę międzynarodową, organizuje wydarzenia artystyczne, a także zaprasza zagranicznych artystów do udziału w swoich projektach. Stworzyła Butohpolis. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Butoh, którego jest Dyrektorką Artystyczna. Na scenie od 26 lat, do tej pory wystąpiła w ponad 40 spektaklach teatrów instytucjonalnych i niezależnych. Od 2002 r. prowadzi Teatr Limen Butoh, w którym stworzyła 25 autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji. Występuje w Polsce i na świecie (USA, Japonia, Francja, Włochy, Holandia, Łotwa). Była aktorką zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy/ Teatr Żydowski w Warszawie, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową. Od 20 lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i ruchem, w tym długoterminowe projekty edukacyjne (Mazowiecka Nagroda Inspiracji Kulturalnych “Impuls Kultury” 2021 za projekt „Nie wiem kim był Grotowski. Laboratorium kultury czynnej”). Została opisana w książce J. Majewskiej „The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland” ( Instytut Teatralny, 2011) oraz w książce „Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy Butō” Magdaleny Zamorskiej (wydanej w jęz. angielskim pt. Intense Bodily Presence: Practices of Polish Butō przez Peter Lang GmbH, wrzesień 2018). www.limenbutoh.net

ALEXANDRE YTERCE - niezależny kompozytor francuski, dla którego muzyka nie jest obszarem odizolowanym od rzeczywistości, ale jednym z podstawowych sposobów odnowienia świadomości coraz bardziej udomowionej przez świat, który popełnia samobójstwo w dehumanizacji. Komponuje regularnie w studiu Accès Digital w Rouen. Często wykonuje akcje sceniczne i inscenizacje tekstów poetyckich w różnych teatrach w połączeniu z kreacjami instrumentalnymi i muzyką konkretną, które nazywa „Dramafoniami”. Wykonuje również koncertowo utwory akusmatyczne. Założył i organizował przez dziesięć lat (z aktorką Florence Gonot) festiwal Brûlures des Langues i przegląd-Licencje w Paryżu.

THOMAS A. BRADLEY - mieszkający we Francji australijski artysta multidyscyplinarny, którego sztuka skupia się wokół ciała. Pracuje głównie jako tancerz, projektant kostiumów i pedagog w Emanuel Gat Dance (FR). Wcześniej pracował z Sydney Dance Company i Australian Dance Theatre w Australii. Był dwukrotnie nominowany do nagrody dla Najlepszego Męskiego Tancerza - Australian Dance Awards, a w 2015 roku otrzymał stypendium Tanja Liedtke na podróż do Europy. Stworzył wiele krótkich choreografii w Australii i Nowej Zelandii, a także skomponował ich partytury. Na zaproszenie Dance Medium (Yuri Nagaoka i Seisaku) udał się do Japonii, aby uczyć się tańca Butoh w zespole Sankaijuku (2015/2017) i u Yoshito Ohno. Bradley co roku wraca do Japonii na miesiąc intensywnych treningów. Poza tymi wizytami kontynuuje własne badania nad „częstotliwością butoh” w swojej solowej pracy „yvonne” i duecie „clay” z Daiem Matsuoką (Sankaijuku). Twórczość Bradleya obejmuje również teksty krytyczne, produkcję muzyki i wideo oraz projektowanie kostiumów. Jego krótki esej „o tańczeniu*” (2019) opisuje doświadczenie jednoczesnego myślenia i tańca. Został napisany na zamówienie i opublikowany przez Delving into Dance (AUS). Jako projektant kostiumów współpracował z kilkoma australijskimi choreografami, a także na zlecenie StaatsBallett Berlin, Scottish Dance Theatre i Emanuel Gat Dance. Jego Butoh-barokowe projekty oversize pojawią się także w nowym filmie La Parade de Chaillot Emanuela Gata, wyprodukowanym przez Theater Chaillot w Paryżu i Emanuel Gat Dance.
https://www.instagram.com/thomasabradley/

***

BILETY: Festiwal organizowany jest dzięki determinacji oraz wzajemnej pomocy - bez dotacji zewnętrznych. Wesprzyjcie naszych artystów empatycznymi cegiełkami dowolnej wielkości wrzucając je (znaczy gotówkę) do przygotowanych pudełek. Dziękujemy.

Wydarzenie na FB: https://fb.me/e/3yWLUXE8j

CAŁY PROGRAM FESTIWALU: https://fb.me/e/L53X7jeR

Butohpolis - 21st April (Friday), 7PM, Centrum Teatru i Tańca Zawirowania, ul. Bruna 9

“MEDEA FIAM” ELISABETH DAMOUR 

'Medea Fiam’ can be found in Seneca’s play and means in Latin ‘I will become Medea’. The solo is the result of a collaborative creation with Denis Sanglard. At the core of this creation, there is an attempt to approach a character and her tragedy almost far from the making of a monster, but rather exploring the path that leads to a monstrous act, the infanticide. Conversely to the revengeful action against Jason who has left her for a younger

Corinthian princess, the solo emphasizes upon an issue which purpose is to give back to Medea’s children their divine affiliation, restoring their legitimacy. Medea is no longer a barbarian person who can be humiliated. She is the magician from Colchis, granddaughter of the Greek god, the sun Helios.

Butoh Dance occurs to be an endless research for mental and body awareness. It is a bridge to unchartered territories through an emotional and poetic work. Dancing this solo is a successive search for images, where I must find an animal energy, find the crack in my own nature and in my inner story. Each movement is stripped of the useless. I feel that I am facing my own Medea.

I would like to pinpoint in this solo, that the Reality and the Myth are all mixed and enriched with our own imagination. Medea’s Reality seems to be out of a linear time, and in a killing spree beyond humanity. The strength of the Myth, which power is referring to an ancient time, is echoing in our present time.

“WARS. HOLY BLOOD OF THE DREAMERS” SYLWIA HANFF/LIMEN BUTOH
Sylwia Hanff (butoh) & Alexandre Yterce (music)

Alexandre's music took me on a transformative journey, for a walk on the edge of the Abyss. Through destruction, it led me to the belly and heart of the world and life.

How to change butoh performance into a transgressive act that transforms consciousness?

Wars [Op. 14] by Alexandre Yterce

Shed your blood, dressed in your blood
Go, wander, go, deliver yourself up to the depths,
Watch the unknown of your face become
The dizzy sky,
Remove the spell of sacrificed existence
Leave the fatal destiny of laws
steeped in murder.
What is the fate of the one who disobeys
the dementia of the powers
who have only a frenzy for killing?
Who are you thinking of disobeying
When your body separates from the desert of fear
Where the world is being buried?

“ON COMPOSITION” THOMAS BRADLEY PROJECT 

Part 1 - film: 'Composers'

This short film has no thematic basis per se. Its essence is compositional, given the absence of subject, while four acts form a clear constitution: revelation, work, spectacle and explanation. Accompanied by several compositions from Gounod's Faust, each Act offers its characters and potential plot; one male dons several different garments. He repeats the same choreographic material over and over in different contexts like a dissatisfied intellectual. At the conventional climax, about two-thirds in, a dialogue appears, although we are not sure who is speaking or being spoken to. The male continues his dancing, dressing himself for an important event.

Part 2 - performance: 'Grace'

The Right dancer knows that Dance can never be about anything other than what it is. He accepts meaninglessness, yet acts in spite of this with grace. Dancing in this way is to function in the Proper manner. If he is captivated by the tension of this meaninglessness and obvious potential, he has found his impossible task. grace is a name given to this iteration of such a task; to do the butoh dance in front of butoh expectation. 

Part 3 - QandA - conversation

Reading of text excerpts « What is a choreographer? » and « Dance can never be: a short story of Experience » by Thomas A. Bradley. Ensuing Q and A conversation moderated by Justyna Stanisławska.

ARTISTS:

ELIZABETH DAMOUR Is a French Butoh performer residing in Paris. She trained at the Graham Dance School in London, in the eighties. She was involved in dance Companies in Europe and later in G. Maretsky, and V. Navarro companies in Brazil. In 2000, attending Kim Manri’s workshops in Osaka, led her to be more involved with butoh performers such as, Gyohei Zaïtsu, Atsushi Takenouchi, Katsura Kan, Maki Watanabe and Masato Koseki. By that time, she was training with Adam Benjamin, in Candoco Cie and she developed connections with the Tanteatro and Thomas Richard Workcenter. She takes part in large projects with famous choreographers as Katsura Kan, Nanami Koshou and currently she is the performer with Butoh Choreographer Tebby Ramasike’s in the European Culture Capital 2022 project ‘The wreckage of my Flesh’ of Esch and Kaunas 2022. She takes part in International Butoh Festivals (Tokyo, Amsterdam, São Paulo, Paris). She has developed several partnerships with performing online platforms round the world: BeComing Tree Global Live Art Event in UK, and The Laban Bartenieff Center in New York. Elizabeth has established strong links and collaboration with international acousmatic music composers: René Baptist Huysmans, Jacob Elkin and Pierre Boeswillwald in Paris. Through her Butoh Collective, B.I.G, she initiates regular gatherings for artists from multidisciplinary backgrounds to perform in Museums and Art Galleries. ‘In Butoh, each movement is in search of balance offering disharmony’. This is what she is seeking when performing ‘a little dance’ outdoor or by the seaside at 3 300 meters, on the top of the glacier of Plaine Morte in Switzerland. She is a member of the Dance Council (CID) – UNESCO, and a Certified dance and Art-Therapist of the BAAT in London. 

SYLWIA HANFF - a pioneer and the most recognizable butoh dancers in Poland who has studied butoh with the greatest masters. She has an M.A. in philosophy, with a theoretical background in Theatre Anthropology. Sylwia is a choreographer, director, dance therapist, yoga teacher and cultural manager. She has also studied Western and Eastern, contemporary and ancient techniques of body control. The practice of meditation is a crucial element of her training. She was an actress in the Warsaw Mime Theatre, and worked with the National Theatre and National Opera. She is a curator of projects in the field of artistic and cultural education (Mazovian Award 2021 for I don't know who Grotowski was. Laboratory of Active Culture project) as well as socio-cultural projects, initiator and Artistic Director of Butohpolis. The Butoh International Art Festival. On stage for 26 years, so far she has performed in over 40 institutional and independent theater performances. Since 2002, she has been running the Limen Butoh Theater, where she has created over 20 solo and group performances as well as many etudes and improvisations. Her artistic work and method were described in the book by Magdalena Zamorska published in English, entitled Intense Bodily Presence: Practices of Polish Butō by Peter Lang GmbH, 2018), as well as in the book "Something called Butoh", which is the result of 2-year global the study "The current situation of Butoh outside of Japan", published by the NPO Dance Archive Network (Japan). She was scholarship holder of the Ministry of Culture and National Heritage. For 20 years she has been running body and movement workshops. She collaborates with physical and experimental theaters. For 20 years, she has been cooperating internationally, organizing artistic events - presentations of performances and workshops by guests from abroad and inviting foreign artists to participate in her projects. 

ALEXANDRE YTERCE - Born in France, Alexandre Yterce is an independent composer who does not consider music as a territory isolated from reality, but one of the fundamental means of renewing the consciousness increasingly domesticated by a world that commits suicide in dehumanization. He lives from his works and leads an autonomous existence that sings of no promise of a different future. He composes regularly at the Accès Digital studio in Rouen. He frequently gives scenic actions and stagings of poetic texts in various theaters accompanied by instrumental creations and concrete music that he calls "Dramaphonies". He also performs acousmatic works in concert. He founded and animated for ten years (with the actress Florence Gonot) the festival Brûlures des Langues and the review-disc Licenses, in Paris, an attempt to create a space of artistic freedom.

THOMAS A. BRADLEY Based in Paris, Bradley is an Australian multi-disciplinary artist whose work is centralised around the body. He works primarily as a dancer, costume designer and pedagogue for Emanuel Gat Dance (FR) though has held contracts with Sydney Dance Company (3years) and Australian Dance Theatre (6months) in Australia. As a dancer he was nominated twice for Best Male Dancer in the Australian Dance Awards, and was awarded a Tanja Liedtke Scholarship in 2015 to travel to Europe. He has choreographed numerous short works across Australia and New Zealand, and also composed their scores. After an invitation from Dance Medium (Yuri Nagaoka and Seisaku) Bradley traveled to Japan to study Butoh dance along with Sankaijuku (2015/2017) and Yoshito Ohno. Bradley returns to Japan each year for a month of intensive training. Outside of these visits he continues his own research into the ‘Butoh frequency’ with his accumulative solo movement exposition yvonne and duo dance work clay with Dai Matsuoka (Sankaijuku). Bradley’s work spans critical writing, music and video production, and costume design. His short essay on a dancing* (2019) describes the experience of thinking and dancing simultaneously. It was produced and published by Delving into Dance (AUS). As a costume designer, he has worked with several Australian choreographers, as well as commissions from StaatsBallett Berlin, Scottish Dance Theatre and Emanuel Gat Dance. His oversized, Butoh-Baroque designs will feature in the new film La Parade de Chaillot by Emanuel Gat produced by Theatre Chaillot, Paris and Emanuel Gat Dance.

TICKETS: The Festival is organized thanks to determination and mutual help (without subsidies). Support our artists with empathic donations (cash please) to the prepared boxes. Thank you.

BUTOHPOLIS’23 PROGRAM: https://fb.me/e/L53X7jeR