Recenzja ekspresywna (recenzja dynamiczna) – nowy termin, luźno nawiązujący do metody pisania ekspresywnego, wprowadzony na rynek tańca przez Sandrę Wilk w celu nazwania eksperymentalnego sposobu recenzowania butoh, ukazującego jego wpływ na ludzką psychikę. Tworząc taką recenzję wykorzystuje się własne przeżycia emocjonalne i osobiste doświadczenia na równi z analizą merytoryczną. Wsparciem tego procesu jest też korzystanie z nietypowych środków, niespotykanych dotąd w recenzjach tanecznych, takich jak poezja, forma literacka, felieton, cytat, reportaż, osiągnięcia nauk humanistycznych (filozoficznych, psychologicznych, socjologicznych), nauk ścisłych (fizyki, matematyki, chemii) i innych. Celem tych wielowymiarowych poszukiwań jest stworzenie materiału dziennikarskiego ukazującego nie tylko sam spektakl butoh, ale także i jego realny wpływ na osobę recenzującą. Dozwolone jest wszystko co prowadzi do tego celu, łącznie z bezpośrednim kontaktowaniem się z twórcami, bo tak jak butoh jest anty-tańcem, tak recenzja ekspresywna jest anty-recenzją.
– Ekspresywne/dynamiczne pisanie o butoh to dziennikarstwo eksperymentalne, które nie jest propozycją dla każdego czytelnika. To forma skierowana przede wszystkim do osób wysokowrażliwych (WWO), czujących tak silnie, głęboko i totalnie, że uporządkowanie czy nazwanie ich przeżyć staje się niemałą trudnością – wyjaśnia Sandra Wilk (Strona Tańca). – Recenzje ekspresywne mają być dla nich sygnałem, że nie są w tych burzach emocjonalnych sami.
Za udzielone mi wsparcie bardzo dziękuję Sylwii Hanff (Limen Butoh).
– Ekspresywne/dynamiczne pisanie o butoh to dziennikarstwo eksperymentalne, które nie jest propozycją dla każdego czytelnika. To forma skierowana przede wszystkim do osób wysokowrażliwych (WWO), czujących tak silnie, głęboko i totalnie, że uporządkowanie czy nazwanie ich przeżyć staje się niemałą trudnością – wyjaśnia Sandra Wilk (Strona Tańca). – Recenzje ekspresywne mają być dla nich sygnałem, że nie są w tych burzach emocjonalnych sami.
Za udzielone mi wsparcie bardzo dziękuję Sylwii Hanff (Limen Butoh).
