Kolektyw United Limbs stworzył spektakl o rewolucji, o uwolnieniu się z ram funkcjonowania, od oczekiwań społecznych i wszelkich uwarunkowań. Zanim jednak do niej dochodzi obserwujemy czwórkę bohaterów (w ich rolach: Ilona Gumowska, Izabela Zawadzka, Gieorgij Puchalski, Jakub Mędrzycki), którzy są jak zaprogramowani, bujający się we wspólnym ruchu, bez końca powtarzają swoje sekwencje…
To nie jest prosty w przekazie, ani łatwy w odbiorze, spektakl. Powoli rozwijająca się akcja przenosi widzów w świat przyszłości dopiero wtedy, gdy zaczynamy rozumieć jego przedziwną, nienaturalną formę i artystyczne badanie powtarzalności ruchu, jego rozwoju z minimum do maksimum. Tajemnicza muzyka i rytm najpierw jest tutaj tylko tłem, później prowadzi robotyczne postaci, powoli w nich wpływa i z biegiem czasu zaczyna łamać ich „cyfrową” naturę ujawniając ludzkie cechy. Dobrze to widać w scenach z przenośnym głośnikiem, który jest w „WIN.DOWS_38” nie tylko źródłem dźwięku, ale także kluczowym, jedynym zresztą, rekwizytem. Głośnik pulsuje rytmem, a gdy aktorzy kładą go na swoim ciele wydobywający się z niego beat zaczyna wpływać fizycznie na ich ciało. Wkrótce dojdzie także do zmiany w umysłach bohaterów i rozpocznie się poszukiwanie własnego dźwięku w samym sobie. Usłyszymy niesamowity, powolny, inny niż zazwyczaj, tzw. human beatbox (formę tworzenia dźwięku za pomocą narządów mowy – ust, języka, krtani, gardła czy przepony), który poprowadzi nas – i bohaterów – aż do pęknięcia wszystkich granic. W finale, w chwili przesilenia, bohaterzy ujawnią przed nami swoje człowieczeństwo, swoje skrywane dotąd emocje. Na naszych oczach dojdzie do rewolucji.
Rewolucji, która chyba nie zakończyła się zbyt dobrze, bo po szaleńczym ruchowym przesileniu bohaterowie upadają na ziemię i ciężko łapiąc powietrze pozostają na niej bez ruchu. Umierają? Nie, raczej nie… Po chwili „zawieszenia systemu” spektakl kończy bowiem solowy układ, bliźniaczo podobny do tego, który „WIN.DOWS_38” rozpoczynał. Zaprogramowana sekwencja zrestartowała się.
„WIN.DOWS_38” United Limbs powstał w ramach projektu „Przestrzenie Sztuki” finansowanego ze środków Ministerstwa Dziedzictwa i Kultury Narodowej, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Ponieważ operatorem projektu było Centrum Kultury w Lublinie to tworzenie choreografii odbywało się w ramach rezydencji i we współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca. Z kolei koprodukcyjnie powstanie spektaklu wspomogło Centrum Teatru i Tańca w Warszawie.
Sandra Wilk, Strona Tańca
„WIN.DOWS_38” United Limbs, koncept i choreografia: United Limbs i Izabela Orzełowska, wykonanie: Ilona Gumowska, Izabela Zawadzka, Gieorgij Puchalski, Jakub Mędrzycki, muzyka: Gieorgij Puchalski, kostiumy i charakteryzacja: Maria Łozińska, konsultacja dramaturgiczna: Ela Chowaniec, pokaz: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie, 11.08.2020
To nie jest prosty w przekazie, ani łatwy w odbiorze, spektakl. Powoli rozwijająca się akcja przenosi widzów w świat przyszłości dopiero wtedy, gdy zaczynamy rozumieć jego przedziwną, nienaturalną formę i artystyczne badanie powtarzalności ruchu, jego rozwoju z minimum do maksimum. Tajemnicza muzyka i rytm najpierw jest tutaj tylko tłem, później prowadzi robotyczne postaci, powoli w nich wpływa i z biegiem czasu zaczyna łamać ich „cyfrową” naturę ujawniając ludzkie cechy. Dobrze to widać w scenach z przenośnym głośnikiem, który jest w „WIN.DOWS_38” nie tylko źródłem dźwięku, ale także kluczowym, jedynym zresztą, rekwizytem. Głośnik pulsuje rytmem, a gdy aktorzy kładą go na swoim ciele wydobywający się z niego beat zaczyna wpływać fizycznie na ich ciało. Wkrótce dojdzie także do zmiany w umysłach bohaterów i rozpocznie się poszukiwanie własnego dźwięku w samym sobie. Usłyszymy niesamowity, powolny, inny niż zazwyczaj, tzw. human beatbox (formę tworzenia dźwięku za pomocą narządów mowy – ust, języka, krtani, gardła czy przepony), który poprowadzi nas – i bohaterów – aż do pęknięcia wszystkich granic. W finale, w chwili przesilenia, bohaterzy ujawnią przed nami swoje człowieczeństwo, swoje skrywane dotąd emocje. Na naszych oczach dojdzie do rewolucji.
Rewolucji, która chyba nie zakończyła się zbyt dobrze, bo po szaleńczym ruchowym przesileniu bohaterowie upadają na ziemię i ciężko łapiąc powietrze pozostają na niej bez ruchu. Umierają? Nie, raczej nie… Po chwili „zawieszenia systemu” spektakl kończy bowiem solowy układ, bliźniaczo podobny do tego, który „WIN.DOWS_38” rozpoczynał. Zaprogramowana sekwencja zrestartowała się.
„WIN.DOWS_38” United Limbs powstał w ramach projektu „Przestrzenie Sztuki” finansowanego ze środków Ministerstwa Dziedzictwa i Kultury Narodowej, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Ponieważ operatorem projektu było Centrum Kultury w Lublinie to tworzenie choreografii odbywało się w ramach rezydencji i we współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca. Z kolei koprodukcyjnie powstanie spektaklu wspomogło Centrum Teatru i Tańca w Warszawie.
Sandra Wilk, Strona Tańca
„WIN.DOWS_38” United Limbs, koncept i choreografia: United Limbs i Izabela Orzełowska, wykonanie: Ilona Gumowska, Izabela Zawadzka, Gieorgij Puchalski, Jakub Mędrzycki, muzyka: Gieorgij Puchalski, kostiumy i charakteryzacja: Maria Łozińska, konsultacja dramaturgiczna: Ela Chowaniec, pokaz: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie, 11.08.2020
