Symetria

Image
Podstawowe dane:

Tytuł: Symetria
Twórca: Michał Przybyła
Choreografia: Michał Przybyła
Reżyseria/dramaturgia: -
Wykonanie: Daniela Komędera-Miśkiewicz, Dominik Więcek
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie
Premiera: 16.09.2020
Czas trwania: ok. 60 minut

Opis spektaklu:

Symetria to rozpad i powielenie.
Dramat wrażliwości skóry.
I twarzy. I słowa.
Symetria to ciało w stanie spoczynku.
Wyobcowanie ciała i docieranie do siebie.
Symetria to reakcja automatyczna i impulsywna.
Symetria to fascynacja.
Albo niezrozumienie. Albo pragnienie.
Symetria to stanowczość.
Albo zalotność.
To poszukiwanie prawdy i wspólna rzeczywistość.
Symetria to wizja. Nasza i wasza.
To podobieństwa i różnice.
To interaktywność odbioru znaczeń i tematu.
Symetria to lustrzane odbicie.
Symetria to iluzja.

Uwagi:
-

Pełne dane spektaklu:

Tytuł: Symetria
Twórca: Michał Przybyła
Choreografia: Michał Przybyła
Reżyseria/dramaturgia: -
Kreacja i wykonanie: Daniela Komędera-Miśkiewicz, Dominik Więcek
Muzyka: Michał Strugarek
Produkcja: Centrum Teatru i Tańca w Warszawie w ramach programu "StartUp - Scena dla Młodych". Realizacja spektaklu odbyła się przy wsparciu przestrzeni Pawilon w Poznaniu.
Premiera: 16.09.2020
Czas trwania: ok. 60 minut

Opracowano na podstawie materiałów promocyjnych/materiałów organizatora.

Symetria - zapis spektaklu

Dowiedz się więcej 

16.09.2020

Recenzja "Podobieństwa i różnice"

Na scenie teatralnej Służewskiego Domu Kultury odbyły się premierowe pokazy „Symetrii” w choreografii Michała Przybyły – spektaklu stworzonego w ramach programu rezydencji artystycznych „Scena dla młodych” Centrum Teatru i Tańca w Warszawie. Propozycja złożona przez Przybyłę zwróciła uwagę konkursowego jury ze względu na swoje założenia procesu twórczego, w którym eksplorowane i badane miały być strategie reprodukcji w sztukach wizualnych, reakcje psychosomatyczne, jednorodności i niejednorodności, itp.
 
Po przejściu procesu twórczego oraz produkcyjnego, trzeba przyznać, że naprawdę jest to spektakl poszukujący i niejednoznaczny, a jego wykonawcy na naszych oczach kreują dziwny symetryczny i asymetryczny świat. Daniela Komędera-Miśkiewicz i Dominik Więcek mają co badać, bo poza popkulturą czy sportem, którymi się m.in. zajęli, otrzymali od choreografa jeszcze jeden – najciekawszy w sumie – obiekt tych eksploracji, czyli samych siebie. Tancerze ci są bowiem niezwykle podobni, od fryzur po sylwetkę i organiczny ruch. Dobrze to widać było w bliźniaczych scenach raz wykonywanych przez kobietę, a w następnej odsłonie przez mężczyznę. Widać to było we wspólnie przygotowanych sekwencjach i tych wykonywanych synchronicznie, choć bez wątpliwości wymagają one jeszcze pewnej pracy w zgraniu.


Czytaj cała recenzję: Podobieństwa i różnice