5. Butohpolis - dzień czwarty (22.04.2023) - artyści i spektakle

5. Butohpolis - dzień czwarty (22.04.2023) - artyści i spektakle
Szczegółowy opis programu
5. Butohpolis - Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh
na dzień 22 kwietnia 2023 r., godz. 18.00,
Teatr Akt, ul. Łaziebna 9 w Warszawie

Pokazy:

"Tańcząc ku korzeniom" Teatr Naturalny (Anna Ługowska/Katarzyna Markowska/Marek Kowalski & Bartosz Ługowski - muzyka)

"Tańcząc ku korzeniom" przybliża człowieka do świata przyrody i zaciera granice pomiędzy życiem i sceną. Opiera się na poszukiwaniu naturalnego ruchu na styku człowiek-natura, ekspresji emocji, podejmowaniu dialogu z uniwersum. Podążanie za wewnętrznymi obrazami i impulsami związanymi z życiem kwiatów, drzew, ich związkom z życiem człowieka pozwoli głęboko zanurzyć się w ciele i uzewnętrzniać to, co wyłania się w głębi podświadomości. Taniec czerpiący z podświadomości, podobnie jak rytuał – daje możliwość transgresji, staje się działaniem o kosmicznym znaczeniu podejmowanym w imieniu wspólnoty.

„Tańcząc ku korzeniom” powstał dzięki współpracy Anny Ługowskiej i Katarzyny Markowskiej z Teatru Sztuka Ciała, Marka Kowalskiego z Teatru Akt. Występowi towarzyszy muzycznie Bartosz Ługowski.

Spektakl z 2022 roku jest laureatem Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Lalka Też Człowiek w 2022 roku w Warszawie.

"LifeLocation" Joanna Sarnecka

Wędrówka przez granicę to wędrówka na granicy. Granicy życia i śmierci, balansowanie, poznawanie granic własnego ciała, czasem osuwanie się w śmierć, a czasem doświadczanie potężnej woli życia. Puszcza woła - zostań, stań się częścią lasu, niech twoje drobiny zasilą ten żywy, pulsujący organizm czerpiący soki z rozpadu. Przez pradawną Puszczę wędrują ludzie. By znaleźć właściwą drogę, szukają zwierzęcych śladów, ścieżek wydeptanych przez pokolenia żubrów, lisów, jeleni. Tylko tak da się przejść, tylko idąc po śladach zwierząt, stając się jak one, jednym z nich, można przetrwać w dżungli, w polish jungle - jak mówią o Puszczy Białowieskiej wędrowcy. To ścieżka po życie. Tymczasem śmierć jest z nimi, jak lojalna, czuła towarzyszka podróży. Hipotermia, głód, odwodnienie - cały czas jesteśmy krok od rozpadu, krok od ulegnięcia podszeptom lasu. Kiedy przychodzi II stopień hipotermii nie czujemy już zimna, przestajemy dygotać, powoli zmierzamy do ziemi, kończy się walka, zmaganie, wpadamy w czułe objęcia matki. Tymczasem trwa polowanie na ludzi. Sprowadzeni do łownej zwierzyny wędrowcy muszą ukrywać się, uciekać. Padają na ziemię kiedy helikopter skanuje las, kiedy słychać szum nadlatującego drona. 23 letni Afgańczyk przemoczony, zmarznięty, głodny, pozostawiony przez towarzyszy w lesie, tańczy swój ostatni taniec z mętną, bagienną wodą, pochylającymi się nad nim olzami, z kępami traw, które dają podparcie jego ciału, z przegniłym pniem drzewa, które wiele lat wcześniej, tak jak on, zanurzyło się w chłodnej wodzie i zostało w niej na zawsze, tańczy z księżycem, którego srebrne oko towarzyszy jego zmaganiom, z rozgwieżdżonym niebem. Człowiek śle w kosmos life location, wzywa do siebie życie, ale za rękę trzyma go już jego czuła towarzyszka i szepcze - stań się częścią lasu, ziemia, woda, chłodne wilgotne powietrze czule obejmują go i obiecują wieczną (nie)pamięć.

Krótkie solo „LifeLocation” to dialog z przestrzenią Puszczy Białowieskiej, mchami, wykrotami, bagienną wodą, które - jako świadkowie - przechowują pamięć o ludziach w drodze. To ich głos. I hołd oddany tym, którzy stali się częścią lasu.

"Krwawy Księżyc" Agata Sokół

Performance, w którym taniec butoh staje się punktem wyjścia do działania wokół tematu krwi menstruacyjnej i jej rytualnego potencjału. Abiektalna krew łączy w sobie dychotomię życia (kreacji) i śmierci, wnętrza i zewnętrza, przypływów oraz odpływów. Artystyka skupia się na zjawiskach cykliczności i spacjalizmu, a w owych spacjalistycznych szczelinach dostrzega wyzierającą Animę Mundi, platońską "duszę świata", nieskończoność.

Tytułowy Krwawy Księżyc nie tylko nawiązuje do menstruacji, jest także astronomicznym zjawiskiem zaćmienia księżyca, którego ciemna strona symbolizuje to co wyparte ze świadomości oraz tabuizowane. Butoh ma swoje źródło w treściach nieświadomych oraz powszechnie uznawanych za mroczne, takich jak śmierć czy erotyzm.

"Kuroshio" Hu Chia & Katarzyna Karpowicz (muzyka, koto live) - Tajwan/Polska

Kuroshio (czarny strumień) jest drugim co do wielkości prądem oceanicznym na świecie i płynie przez zachodni Pacyfik od wschodniego wybrzeża wyspy Tajwan. Został nazwany ze względu na ciemnoniebieski wygląd jego wód. Niosąc ciepłe wody tropikalne w kierunku regionu polarnego, przynosi obfite zasoby morskie i rodzi tę małą wyspę z różnorodnymi gatunkami.

Osłonięty oceanem i wyhodowany przez Kuroshio (czarny strumień) Tajwan jest w stanie przekazać płomień demokracji w tej niepodległej i wolnej krainie.

Hu Chia zapożycza od Kuroshio swoją koncepcję tańca butoh. Wachlarz jest jak kraina Tajwanu, czarna farba z wizerunkiem Kuroshio. Tańczmy i szerzmy ducha wolności i demokracji poprzez ciepło i moc Kuroshio.

Artyści:

HU CHIA (Tajwan) jest dyrektorem artystycznym Huchia Theatre(滅劇場), założycielem i przewodniczącym Tajwan International Butoh Association(社團法人台灣國際舞踏協會), a także - w trzecim pokoleniu - praktykujący Taiwan Monkey & Crane Double Form Chuan(台灣猴鶴雙形拳. Od momentu powstania Teatru Huchia w 2008 roku, jest zaangażowany w rozwój Butoh-Kaligrafii, która łączy sztukę kaligrafii i cielesną estetykę współczesnego Butoh na Tajwanie. Poprzez tę zintegrowaną formę sztuki, Hu Chia wprowadza widzów we współczesną kaligrafię na Tajwanie i w głębokiego ducha Zen(禪)we współczesnej estetyce Tajwanu. Spektakle Teatru Huchia charakteryzują się zastosowaniem kaligrafii do interdyscyplinarnych for sztuk wizualnych i performatywnych. Hu Chia łączy powściągliwego i łagodnego ducha tajwańskiego Monkey and Crane Double Form Chuan z przestrzenią artystyczną złożoną zarówno z ludzi, jak i środowiska.

ANNA ŁUGOWSKA ‐ aktorka, performerka, pedagog, zajmuje się ruchem i muzyką. Realizuje autorskie warsztaty z pogranicza ruchu, muzyki i teatru. Występuje i współtworzy spektakle Teatru Sztuka Ciała.

KATARZYNA MARKOWSKA ‐ aktorka teatru pantomimy oraz teatru interaktywnego, instruktorka technik dramowych. Nauczycielka ha‐tha yogi, współzałożycielka jednej z warszawskich szkół jogi Shakti. Występuje i współtworzy spektakle Teatru Sztuka Ciała.

MAREK KOWALSKI – aktor pantomimy i teatru fizycznego, współtwórca Teatru Akt. Miłośnik działań teatru plenerowego, lubi tańczyć w miejscach nieteatralnych.

BARTOSZ ŁUGOWSKI ‐ gitarzysta, realizator, producent muzyczny. Absolwent klasy gitary. Tworzy muzykę do teatrów dramatycznych i teatru ruchu. Autor trzech albumów solowych.

JOANNA SARNECKA - antropolożka kultury/etnografka (UW), artystka działająca w obszarze sztuki opowiadania (grupa Opowieści z Walizki) i tańca butoh. Interesuje się artystycznym współdziałaniem z nowymi technologiami. Założycielka i prezeska Fundacji na Rzecz Kultury „Walizka”, której celem jest włączanie w kulturę i działania na styku sztuki i aktywizmu. W 2020 roku zainicjowała działalność Wirtualnego Muzeum Antropocenu. Dwukrotna stypendystka MKiDN. Od grudnia 2021 przede wszystkim angażuje się w pomoc humanitarną na granicy polsko-białoruskiej we współpracy z Grupą Granica, obecnie w zespole Stowarzyszenia Egala. Wspiera również osoby przetrzymywane w strzeżonym ośrodku dla cudzoziemców w Przemyślu.

AGATA SOKÓŁ – magister sztuki, absolwentka szkoły KEM w Warszawie, Wydziału Sztuki UP w Krakowie oraz Ecole Supérieure d'Art des Pyrénées w Pau; performerka zgłębiająca sztukę butoh; alternatywna fotomodelka i instruktorka hatha jogi. Wystąpiła w solowym performansie tanecznym "IN-BE-TWIN" na Butohpolis. III Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Butoh (2021) oraz w zbiorowym performansie „Noc płonie Dzień” na poprzedniej edycji tegoż festiwalu. Współpracowała z Teatrem A Part na Międzynarodowym Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part („Projekt Dante”, 2019; „Alicja w Krainie Czarów”, 2020) oraz w Instytucie Grotowskiego ("Szczeliny. Kobiety w Sztukach Performatywnych", 2022). Zaprasza butoh na scenę erotycznego undergroundu, sięgając tym samym do tradycji T. Hijikaty, którego tancerze występowali w nocnych klubach.

KATARZYNA KARPOWICZ - japonistka, pasjonatka kultury japońskiej, nauczycielka języka japońskiego. Gry na koto uczyła się podczas wielokrotnych pobytów w Japonii, w tym jako stypendystka japońskiego rządu. Wykonuje muzykę dwóch szkół (Ikuta-ryū, Yamada-ryū), utwory z repertuaru klasycznego, współczesne oraz improwizacje. Szczególnie interesuje się rozszerzonymi technikami gry oraz wykorzystaniem możliwości instrumentu w nowych kontekstach.

***

BILETY: Festiwal organizowany jest dzięki determinacji oraz wzajemnej pomocy - bez dotacji zewnętrznych. Wesprzyjcie naszych artystów empatycznymi cegiełkami dowolnej wielkości wrzucając je (znaczy gotówkę) do przygotowanych pudełek. Dziękujemy.

Wydarzenie na FB: https://fb.me/e/3yWLUXE8j

CAŁY PROGRAM FESTIWALU: https://fb.me/e/L53X7jeR

Butohpolis - 22st April (Saturday), 6PM, Teatr Akt Łaziebna 9, Warsaw

HU CHIA “KUROSHIO”
KATARZYNA KARPOWICZ (MUSIC, KOTO LIVE)

The Kuroshio (black stream) is the second largest ocean current in the world, and flows in the western Pacific from the east coast of Taiwan island. It was named for the deep blue appearance of its waters. Carrying warm tropical waters toward the polar region, it brings abundant marine resources and gives birth to this small island with diverse species.

Shielded by the ocean and bred by the Kuroshio (black stream), Taiwan is able to pass on the flame of democracy in this independent and free land.

Hu Chia borrows from Kuroshio as his butoh dance concept. The fan is like the land of Taiwan, black paint with the image of the Kuroshio. Let’s dance and spread the spirit of freedom and democracy via Kuroshio’s warmth and power.

NATURAL THEATRE “DANCING TOWARDS THE ROOTS”

"Dancing towards the roots" brings a man closer to the world of nature and blurs the boundaries between life and the stage. It is based on the search for natural movement at the interface between man and nature, expression of emotions, dialogue with the universe. Following the internal images and impulses related to the life of flowers, trees, their relationships with human life will allow you to immerse yourself deeply in the body and externalize what emerges from the depths of the subconscious. A dance drawing from the subconscious, just like a ritual, gives the possibility of transgression, it becomes an action of cosmic significance undertaken on behalf of the community.

"Dancing towards the roots" was created thanks to the cooperation of Anna Ługowska and Katarzyna Markowska from the Body Art Theatre, and Marek Kowalski from the Akt Theatre. The performance is accompanied musically by Bartosz Ługowski.

Perfotmance from 2022, laureate of the Grand Prix of the International Festival “Puppet is a Human too” in 2022 in Warsaw.

JOANNA SARNECKA “LIFELOCATION”

Walking across the border is walking on the border. The border of life and death, balancing, learning the limits of your own body, sometimes sliding into death, and sometimes experiencing a powerful will to live. The forest is calling - stay, become part of the forest, let your particles feed this living, pulsating organism drawing juices from decay. People wander through the ancient Forest. To find the right way, they look for animal tracks, paths trodden by generations of bison, foxes, deer. This is the only way to go, only following in the footsteps of animals, becoming like them, one of them, you can survive in the jungle, in the „polish jungle” - as wanderers say about the Białowieża Forest. It's the path to life. Meanwhile, death is with them, like a loyal, affectionate travel companion. Hypothermia, hunger, dehydration - we are still one step away from decay, one step away from succumbing to the whispers of the forest. When the second degree of hypothermia comes, we no longer feel the cold, we stop shivering, we slowly head to the ground, the struggle ends, we fall into the tender embrace of the mother. Meanwhile, the hunt for humans continues. Brought to the game, wanderers must hide, run away. They fall to the ground when the helicopter scans the forest, when you hear the hum of the drone approaching. A 23-year-old Afghan, soaked, cold, hungry, left by his companions in the forest, dances his last dance with murky swamp water, alders leaning over him, with tufts of grass that support his body, with a rotten tree trunk that many years ago like him, plunged into the cool water and stayed in it forever, dances with the moon, whose silver eye accompanies his struggle with the starry sky. A man sends his life location into space, calls life to him, but his tender companion is holding his hand and whispers - become part of the forest, earth, water, cool moist air tenderly embrace him and promise him eternal (un)memory. The short solo "LifeLocation" is a dialogue with the space of the Białowieża Forest, moss, windrows, swamp water, which - as witnesses - keep the memory of people on the road. It's their voice. And a tribute to those who became part of the forest.

AGATA SOKÓŁ “BLOODY MOON”

A performance in which butoh dance becomes a starting point for an action around the theme of menstrual blood and its ritual potential. Abject blood combines the dichotomy of life (creation) and death, inside and outside, rising tides and low tides. The artist focuses on the phenomena of cyclicity and spaciality, and in these spacial interstices she sees the Anima Mundi, the leaking out Platonic "soul of the world", infinity. The title "Bloody Moon" alludes not only to menstruation, it is also an astronomical phenomenon of a lunar eclipse, the dark side of which symbolizes what is repressed from consciousness and tabooed. Butoh is rooted in content that is unconscious and commonly regarded as dark, such as death and eroticism.

ARTISTS

HUA CHIA (TAIWAN)

Hu Chia is the artistic director of Huchia Theatre(滅劇場), serving as the founding chairperson of the Taiwan International Butoh Association(社團法人台灣國際舞踏協會), and also the third generation of Taiwan Monkey & Crane Double Form Chuan(台灣猴鶴雙形拳). Since Huchia Theatre’s establishment in 2008, he has been committed to the development of Butoh-Calligraphy Art, which combines the art of calligraphy and the corporal aesthetics of contemporary Butoh in Taiwan. Through this integrated form of art, Hu Chia introduces viewers to the synchronicity of contemporary calligraphy in Taiwan and the profound Zen(禪) spirit in Taiwan’s contemporary aesthetics. The performances of Huchia Theatre are characterized by an application of calligraphy to the interdisciplinary operations of visual and performing arts. Hu Chia connects the restrained and gentle spirit of Taiwan’s Monkey and Crane Double Form Chuan with artistic space composed of both people and environments.

KATARZYNA KARPOWICZ (music) - Japanese Studies graduate, passionate about Japanese culture, Japanese language teacher. She learned to play the koto during multiple stays in Japan, including as a scholarship student of the Japanese government. She performs music of two schools (Ikuta-ryū, Yamada-ryū), pieces from the classical repertoire, contemporary pieces and improvisations. She is particularly interested in extended playing techniques and using the instrument's possibilities in new contexts.

NATURAL THEATRE (Anna Ługowska/Katarzyna Markowska/Marek Kowalski & Bartosz Ługowski - music)

KATARZYNA MARKOWSKA - mime, physical actress, performer and co – creator of Sztuka Ciała also works as yoga teacher. Fascinated by nature, especially plants and their movements. Likes to combain physcial teatre with other arts disciplines as music and visual arts.

MAREK KOWALSKI - mime and physical theatre artist, co-creator of Teatr Akt. Street theatre enthusiast. Likes to dance in non-conventional theatre venues.

BARTOSZ ŁUGOWSKI - guitarist, sound engineer and music producer. He creates music for dramatic theatre and theatre of movement. Author of three solo albums.

JOANNA SARNECKA - Cultural anthropologist/ethnographer (University of Warsaw), artist active in the field of storytelling (Tales from the Suitcase group) and butoh dance. She is interested in artistic cooperation with new technologies. Founder and president of the "Walizka" Foundation for Culture, whose goal is to engage in culture and activities at the intersection of art and activism. In 2020, she initiated the activities of the Virtual Museum of the Anthropocene. Two-time scholarship holder of the Ministry of Culture and National Heritage. Since December 2021, he has been primarily involved in humanitarian aid on the Polish-Belarusian border in cooperation with the Granica Group, currently in the team of the Egala Association. It also supports persons detained in a refugee closed camp in Przemyśl. 

AGATA SOKÓŁ - Master of Arts, graduate of the KEM School in Warsaw, the Faculty of Art of UP in Cracow and Ecole Supérieure d'Art des Pyrénées in Pau; a performer who explores the art of butoh; alternative photomodel and hatha yoga instructor. She graduated from the acting studio of A Part Theater; participated in the project "Laboratory of Active Culture. I don't know who Grotowski was" led by Sylvia Hanff, under whose guidance she has practiced butoh. She also learned dance from Krzysztof Jerzak, Maruska Ronchi, Anita Zdrojewska, Katarzyna Pastuszak, Atsushi Takenouchi and Tetsuro Fukuhara. She performed in a solo dance performance "IN-BE-TWIN" at Butohpolis. III International Butoh Art Festival (2021) and in the group performance "Night That Burns Day" at the previous edition of the same festival. She has collaborated with A Part Theater at the International Performing Arts Festival A Part ("Project Dante," 2019; "Alice in Wonderland," 2020) and at the Grotowski Institute ("Cracks. Women in Performing Arts," 2022). She has also collaborated with Mala Herba in "White Goat Ritual" (Wave of Occult Sound festival, Ars Cameralis [2021], Kultursommer Wien, Night of Museums in Warsaw [2022]), X-Philes collective (Warsaw Gallery Weekend, 2022) and other solo performances: "Dark Eros," "Moon's Milk," "Fog Bride" (Butoh Kai, 2021, 2022), "Golden Grain." She invites butoh to the erotic underground scene, thus drawing on the tradition of T. Hijikata, whose dancers performed in nightclubs.