5. Butohpolis - dzień drugi (20.04.2023) - artyści i spektakle

5. Butohpolis - dzień drugi (20.04.2023) - artyści i spektakle
Szczegółowy opis programu
5. Butohpolis - Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh
na dzień 20 kwietnia 2023 r., godz. 19.00,
Otwarta Kolonia, Wolskie Centrum Kultury, ul. Górczewska 15, Warszawa

Pokazy:


„Dandelion. Wieczne serce” Magdalena Jakubów

(...) po drugiej stronie istnieję
znikając
zapominam wytrzebiam kastruję
zostawiam tylko miłość
nie stój już w strugach deszczu
masz w sobie miłość
nie stój już w strugach deszczu
Tomasz Warzyński

trwałość w nietrwałości
życie w śmierci
i śmierć w życiu
tajemnica trwania
tajemnica lamentu
tajemnica piękna
niosącego nas w ramionach
kim jesteś
czyim sercem jesteś
Dandelion

„Unmasking” Anna Juniewicz

"Spędziłam w samotności wiele godzin, przebierając swoją duszę. Maski były tak doskonałe, że kiedy ich ścieżki krzyżowały się w mojej świadomości - nie rozpoznawały się nawzajem”.

(Claude Cahun, << Carnaval en chambre >>, “La Ligne de coeur”, n° 4, marzec 1926, w: “Écrits”,tłum. Anna Juniewicz)

“Unmasking” to solowy spektakl i zaproszenie do intymnego świata, w którym nic nie trzeba – ale też za wiele nie można. To spotkanie z ograniczeniami, wyjście naprzeciw słabościom, dziwactwom i pozornie zbędnym rytuałom.

„oto ciało MOJE” Anna Chudzik-Pawlik

„Pierwsze odchylenie od normy ma miejsce wtedy, gdy zamiast mężczyzny przychodzi na świat kobieta.”
(Arystoteles, Traktat biologiczny „O rodzeniu się zwierząt”)

Połowa ludzkości to kobiety, ale od wieków tę połowę zawłaszczają sobie mężczyźni, w ówczesnych czasach także!

„Wierzę w moc ciała. Tak samo jak patriarchat. To właśnie dlatego od tak dawna zawstydza i hańbi nasze kobiece ciała. Ciało kobiety nie należy do niej. Zostało oddane pod jurysdykcję i kontrolę rządów, rodzin oraz religii. To dlatego na przestrzeni dziejów w tak wielu kulturach na całym świecie kobiety były i wciąż są ze wstydem zasłaniane – za pomocą ubrań zakrywających całe ciało, kweków, woalek oraz nakryć głowy. Mężczyzna może wyjść na ulicę z odkrytym torsem, ale kobieta, która to zrobi, popełnia przestępstwo. Karmienie piersią jest skrywane w toaletach lub pod obszernymi chustami. Aborcja jest kontrolowana przez męskich prawodawców i przywódców religijnych. Krew menstruacyjna w reklamach telewizyjnych ma kolor niebieski. I podczas gdy podobizny penisów można znaleźć niemal wszędzie i żartuje się z nich za dnia w telewizji, kobiece genitalia są w naszej kulturze niewidzialne – od graffiti po sztukę – stanowią największe tabu. Z wyjątkiem pornografii. Która staje się coraz bardziej brutalna. Kontrola i karanie kobiecego ciała to jedne z największych czynników definiujących patriarchat.”
(Lucy H. Pearce „Płonąca kobieta”)

Pochylę się nad swoim ciałem, niemłodym już, z historią, ze szramami, zmarszczkami i bliznami. Spojrzę na nie słowami mężczyzn. Rozbiorę je ich stwierdzeniami i opiniami. Potem przywołam Boginię Dakini, by jej tańcem, rytuałem oddać należną cześć ciału... kobietom. Pokazać naszą moc, wykrzyczeć gniew i niezgodę.

Pokazy wideo:

„Mutacja” Rafael Hernandez Ramos (Meksyk) 

Stała mutacja. Ekscytujące, bolesne i pełne miłości przejście w bezgraniczność.
Mutacja zaczyna się od poszukiwań ścieżkami badawczymi butoh, w trakcie których rodzą się eksperymenty.

Praca powstała w trakcie pobytu na rezydencji nad morzem Cuyutlán, w mieście Colima w Meksyku.

„Roe” Anna Juniewicz 

"Roe" jest krótkim eksperymentalnym wideo nakręconym na zamówienie Tokyo Space Dance Exhibition Online 2022. Film miał premierę online 1 października 2022, na festiwalu Butohpolis po raz pierwszy będzie prezentowany w przestrzeni fizycznej. Został wyreżyserowany, nakręcony, wychoreografowany, zatańczony i zmontowany w całości przez jedną osobę.

To osobista refleksja nad pragnieniem sprawowania kontroli nad życiem i ciałem innych zwierząt (ludzkich i nie-ludzkich).

„1:” Kasia Orowiecka

„1: ” to artystyczny zapis autorskiego projektu tanecznego do utworu „Mariposa” zespołu Lady Aarp. Choreografia oparta jest o trening, medytację i poezję.

Praca powstała pod opieką prof. dr hab. W. Bieńkuńskiego w pracowni grafiki APS w Warszawie w 2022 r. 

 

Image

Artyści:

MAGDALENA JAKUBÓW - Performerka butoh, od 2016 roku współpracuje z warszawskim Teatrem Limen Butoh. Wcześniej współpracowała z nowosolskim Teatrem Terminus Aquo. Tańca butoh uczyła się od Sylwii Hanff, Imre Thormana, Ruiego Ishihary, Aleksandry Capigi - Łochowicz, Joan Laage, Atsushiego Takenouchiego, Mayi Dunsky, Yumi Umiumare, Valentina Tszina i Maruski Ronchi. Uczestniczka projektów teatralnych „Grochów Grochów” oraz „Nie wiem kim był Grotowski. Laboratorium kultury czynnej”.

Interesuje się (nie) pamięcią zbiorową mieszkańców Nadodrza i jej wpływem na tożsamość kolejnych pokoleń. Tematem jej pracy magisterskiej był teatr ze społecznością jako narzędzie przywracania pamięci i tożsamości na ziemiach zachodnich. Od kilku lat realizuje projekt performatywny site specific „Figura utraconego_Chinkon” poświęcony pamięci miejsc wykluczonych ze zbiorowej pamięci Myśliborza. Realizuje oddolnie projekt animacyjny grając swój performance butoh „Domy Obecności. Anamnesis”.

Magdalena Jakubów ukończyła socjologię ze specjalizacją psychologia społeczna i coaching. Jest lektorką i trenerką języka angielskiego. Pracuje też jako animatorka tworzenia wydarzeń w projekcie rozwoju sieci „Ekomuzeów”.

ANNA JUNIEWICZ - Tancerka, performerka, artywistka. W tańcu korzysta przede wszystkim z technik butoh, które praktykuje od 15 lat jako taniec prowokacji i zabawy, cienia i "zakazanych kolorów". W 2017 roku na zaproszenie Tetsuro Fukuhary wzięła udział w projekcie rezydencyjnym New Butoh Space Dance w Tokio. Występowała m.in. w Nowym Teatrze, Instytucie Teatralnym, Teatrze Studio w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Centrum Manggha w Krakowie, KANAL – Centre Pompidou w Brukseli i w Tevere Art Gallery w Rzymie. Współpracuje z artyst(k)ami rozmaitych dziedzin, poszukując nowych jakości w połączeniu tańca z muzyką, wideoartem, rzeźbą czy malarstwem.

Od 2020 r. tworzy kameralne taneczne formy filmowe – w większości reżyserowane, kręcone, tańczone i montowane samodzielnie. 

ANNA CHUDZIK-PAWLIK - Artystka poruszająca się głównie w sztukach wizualnych. Przez wiele lat tworzyła analogowe kolaże często posługując się w nich wizerunkiem własnej twarzy. Od serii portretów przeszła w cykle tematyczne - „EXODUS”, gdzie haft ręczny stanowił istotny element ilustracji. W tej technice, połączenia haftu z kolażem powstał także cykl #wszystkieboskie poruszający tematy czy też problemy z jakimi spotykają się kobiety.

W 2022 r. zajęła się sztuką performatywną prezentując projekt „blis(s)kość” opowiadający o jej intymnym spotkaniu z Boginią Mokoszą, Matką Ziemi Mokrej. Artystka połączyła się z boginią zakopując swoje nagie ciało w ziemi, oddając się jej całkowicie wraz z bezsilnością i smutkiem. Pokazywany na Butohpolis projekt „oto ciało MOJE” jest kolejnym krokiem w czułym opowiadaniu historii kobiet i kolejnym spotkaniem z Boginią Dakini.

Artystka brała udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in: „blis(s)kość” – Galeria R+ (Szczecin, 2022); „blis(s)kość” (Galeria Elektra, Warszawa, 2022); „Komunikacja miejska” (Galeria 81, Warszawa, Noc Muzeów 2013); „EXODUS” (Żywa Galeria, Warszawa, 2015); #wszystkieboskie (Galeria Brama, Stargard, 2018); 100 Flag Kobiet (Galeria BWA, Warszawa, 2018); Art Fresh Festiwal, edycja IV i V (Warszawa, 2014 i 2015).

RAFAEL HERNANDEZ RAMOS (MEKSYK) - Ukończył Uniwersytet Colima z tytułem licencjata w dziedzinie tańca. Aktualnie student studiów magisterskich na kierunku „Combined Artistic Languages” na Państwowym Uniwersytecie Sztuki w Buenos Aires w Argentynie. Był członkiem Baletu Folklorystycznego Uniwersytetu C oraz Mobile Angle Contemporary Dance. Pracował z takimi twórcami jak Ignacio Sanchez, Rafael Zamarripa, Gabriela Medina, David Barron, Rachel Araujo, Juliana Faesler, Jaciel Neri, Gabriel Torres i Katsura Kan.

Stworzył dzieła „Caballo de tierra” i „En par”, wspierane w tłumaczeniu i choreografii przez program FONCA Scenic Creators, realizowany w latach 2013 i 2015, które były prezentowane na różnych forach w Meksyku. W 2019 r. stworzył projekt „Danzante”, który miał swoją premierę w Kioto w Japonii. Praca powstała pod okiem Katsury Kan, nauczyciela tańca butoh oraz przy wsparciu programu Rezydencja Artystyczna FONCA. Transmisja miała miejsce w 2018 r. Wybrane fragmenty projektu zostały zaprezentowane na Narodowym Spotkaniu Tanecznym w Meksyku 2019.

W 2021 r. Ramos był beneficjentem Programu Młodych Twórców FONCA, tworząc propozycję sceniczną „La última danza”. Wyreżyserował i stworzył scenariusz do Videodances „Bajo Tierra” (2020) i „Mutación” (2021), które zostały wybrane do prezentacji przez Narodową Koordynację Tańca w Meksyku podczas Międzynarodowego Dnia Tańca w 2021 roku.

Został doceniony jako artysta przez instytucje krajowe i międzynarodowe: UNAM w 2012 r., Państwowa Nagroda Młodzieży w Colima w 2017 r., CONACULTA. Obecnie sekretarz kultury (z PECDA 2010 i 2013 oraz FONCA 2013, 2015, 2018 i 2021) oraz CONACYT (2022) z programem stypendialnym „Twórcy Przyszłości” na studia zagraniczne.

KASIA OROWIECKA - Artystka, choreoterapeutka, joginka. Miłośniczka ruchu autentycznego i tańca butoh. Nauki tańca czerpała u Atsushiego Takenouchi (Buto Barter 2007/2008, Pontedera 2008), Sylwii Hanff, Daisuke Yoshimoto (2010) oraz Yoshito Ohno (2017). Współpracowała z grupą teatralną Piotra Filonowicza w 2006 r., w latach 2008-2011 związana z Teatrem Limen ("Ukiyo - przepływający świat" w reżyserii Sylwii Hanff pokazywany na XVII/XVIII Międzynarodowym Festiwalu Sztuka Ulicy, Festiwalu Karawana Europa, Ecco Walkathon), udzielała się w projektach Pracowni Format Zero. Występowała w Teatrze Rozmaitości (Warszawa, 2006, 2007), Mierzejach (Galeria Wozownia, Toruń 2008), "Solstycja Letnia" (Dom Pracy Twórczej w Powsinie, VI 2008) oraz w spektaklu "Pani Aoi", reż. Mariusz Orski (Teatr na Woli), w tytułowej roli, współtworząc muzykę wokalną. Dawniej związana ze stowarzyszeniem Pracownia Wschodnia przy ul. Lubelskiej 30/32 w Warszawie jako inicjatorka i organizatorka cyklu warsztatów "Pracownia buto" w 2009 r.

Jest absolwentką Szkoły Animatorek Teatru Obrzędowego przy Centrum Praw Kobiet (2010); animatorką kultury i absolwentką szkoły Performers House w Danii w 2011 (trening tańca klasycznego, metody Marty Graham oraz vertical dance), gdzie realizowała performanse oraz współtworzyła międzynarodowy spektakl „Bubbles” w reż. Michelle Kramers. Instruktorka jogi w stylu hatha/vinyasa. Mgr arteterapii APS w Warszawie. Prowadzi regularne zajęcia i warsztaty z jogi, medytacji w ruchu i choreoterapii klinicznej. Obecnie wyklada terapię ruchem i tańcem na studiach podyplomowych APS.

Butohpolis - 20st April (Thursday), 7PM, Otwarta Kolonia, Wolskie Centrum Kultury, ul. Górczewska 15

MAGDALENA JAKUBÓW „DANDELION. PERENNIAL HEART”

(...) I exist on the other side
disappearing
I forget I exterminateI castrate
I only leave love
no longer stand in the pouring rain
you have love in you
no longer stand in the pouring rain
Tomasz Warzyński

permanence in impermanence
life in death and death in life
the mystery of duration
the mystery of lament
the mystery of beauty
carrying us in its arms
who are you
whose heart are you
Dandelion

ANNA JUNIEWICZ „UNMASKING”

“I’d spent my solitary hours disguising my soul. The masks were so perfect that when their paths crossed in the space of my consciousness, they didn’t recognize one another”.
(Claude Cahun, << Carnaval en chambre >>, “La Ligne de coeur”, n° 4, March 1926, in “Écrits”)

"Unmasking" is a solo performance and an invitation to a quiet world where you don't need to do anything ‒ but also can't do much. It is an encounter with limitations, embracing weaknesses, quirks and seemingly irrelevant rituals.

ANNA CHUDZIK-PAWLIK „HERE IS MY BODY”

"The first deviation from the norm occurs when a woman is born instead of a man."
(Aristotle, Biological Treatise "On the Generation of Animals")

Half of humanity is women, but for centuries this half has been appropriated by men, in those days too!

“I believe in the power of the body. Just like patriarchy. This is why it has shamed and disgraced our female bodies for so long. A woman's body does not belong to her. It has been placed under the jurisdiction and control of governments, families and religions. This is why throughout history in so many cultures around the world, women have been, and still are, shamefully veiled - with full-body garments, veils, and headwear. A man can go out in the street bare-chested, but a woman who does so is committing a crime. Breastfeeding is hidden in toilets or under large scarves. Abortion is controlled by male lawmakers and religious leaders. Menstrual blood in TV commercials is blue. And while images of penises can be found almost everywhere and are joked about on daytime TV, the female genitalia is invisible in our culture - from graffiti to art - it is the greatest taboo. Except for porn. Which is getting more and more brutal. The control and punishment of the female body is one of the biggest defining factors of patriarchy."
(Lucy H. Pearce „A burning woman”)

I will lean over my body, no longer young, with a history, with scars, wrinkles and scars. I will look at them through the words of men. I will disassemble them with their statements and opinions. Then I will summon the Dakini Goddess with her dance and ritual to pay due respect to the body... to women. To show our power, shout anger and discord.

VIDEO:

RAFAEL HERNANDEZ RAMOS „MUTATION” (MEKSYK)

Constant mutation. Exciting, painful and loving transit towards immensity. Mutation starts from the search within the research paths proposed by Butoh, developing with experimentation in residence in the Cuyutlán sea, located in Colima, Mexico.

ANNA JUNIEWICZ „ROE”

“Roe” is a short experimental dance video. It was shot for Tokyo Space Dance Exhibition online 2022 and had an online premiere on 1 October 2022 and will be presented offline for the first time. It was directed, shot, choreographed, danced and edited entirely by one person.

As personal as it gets, it is a reflection on the urge to exert control over other animals’ (human and non-human) bodies and lives.

KASIA OROWIECKA „1:”

Video "1: " is an artistic recording of the author's dance project to the song "Mariposa" by the band Lady Aarp. Choreography is based on training, meditation and poetry. The work was created under the supervision of prof. dr. hab. W. Bienkuński in the graphics studio of APS in Warsaw in 2022. 

ARTISTS

MAGDALENA JAKUBÓW - Butoh performer. Since 2016 in collaboration with the Limen Butoh Theater in Warsaw. Previously, she collaborated with the Terminus Aquo Theater in Nowa Sól. She graduated from sociology with a specialization in social psychology and coaching. She learned butoh from Sylwia Hanff, Imre Thorman, Rui Ishihara, Aleksandra Capiga - Łochowicz, Joan Laage, Atsushi Takenouchi, Maya Dunsky, Yumi Umiumare, Valentin Tszin and Maruska Ronchi. Participant of the theater projects "Grochów Grochów" and "I don't know who Grotowski was. Laboratory of active culture.'' She is interested in the condition of collective memory/amnesia of the inhabitants of Nadodrze and its impact on the identity of subsequent generations. The subject of her master's thesis was theater with a community as a tool for restoring memory and identity in the western lands of Poland. For several years, she has been working on the site specific performative project "The lost figure_Chinkon" devoted to the memory of places excluded from
the collective memory of her hometown Myślibórz. She also travels with her butoh performance “Houses of Presesence.Anamnesis” as an animation project on identity. A teacher and trainer of English. An animator for creating events in the "Ecomuseum" network development project.

ANNA JUNIEWICZ - Dancer, performance artist and artivist. In her dance, she uses primarily butoh techniques, which have become her main dance and performing practice in 2008, as a dance of playfulness and provocation, of shadows and ‘forbidden colors’. In 2017, at the invitation of Tetsuro Fukuhara, she participated in the New Butoh Space Dance residence project in Tokyo. She has performed at Nowy Teatr, Instytut Teatralny, Teatr Studio in Warsaw, Museum for Modern Art in Warsaw, Manggha Center in Krakow, KANAL – Centre Pompidou in Brussels and Tevere Art Gallery in Rome, among others. She has collaborated with artists of various disciplines, seeking new qualities in dance combined with music, video art, sculpture or painting. Since 2020, he has been creating intimate screendance forms – mostly directed, shot, danced and edited by herself.

ANNA CHUDZIK-PAWLIK - Is an artist working mainly in the visual arts. For many years she created analog collages, often using the image of her own face. From a series of portraits, she moved into thematic cycles - "EXODUS", where hand embroidery was an important element of the illustration. In this technique, combining embroidery with collage, the #all-divine series was also created, dealing with topics or problems that women face. In 2022, she took up performing arts, presenting the project "bliss/bone" about her intimate meeting with Goddess Mokosza, the Mother of the Wet Earth. The artist connected with the goddess by burying her naked body in the ground, giving herself completely to her along with helplessness and sadness. The project "here is MY body" is the next step in the tender storytelling of women and another meeting with the Dakini Goddess.

RAFAEL HERNANDEZ RAMOS - Artist of the movement, graduated from the Bachelor of Dance from the "Colima University". Current student of the Master's Degree in "Combined Artistic Languages" of the National University of the Arts of Buenos Aires, Argentina. He was a member of the Folkloric Ballet of the U de C and of Ángulo Móvil Danza Contemporánea. He has worked as a dance and physical theater performer with creators such as Ignacio Sánchez, Rafael Zamarripa, Gabriela Medina, David Barrón, Raquel Araujo, Juliana Faesler, Jaciel Nerí, Gabriel Torres and Katsura Kan. He has created the works "Caballo de tierra" and "En par" which were supported by FONCA Scenic Creators program in choreography and interpretation. Broadcast in 2013, 2015 and presented in different forums in Mexico. In 2019 he created the work "Danzante" which was created and premiered in Kyoto, Japan. Advised by Katsura Kan, Butoh Dance teacher, and supported by the FONCA Artistic Residency program. Broadcast in 2018. Selected works were presented at the National Dance Meeting in Mexico 2019. In 2021 he was a beneficiary of the FONCA Young Creators Program, creating the scenic proposal "La última danza". He directed and created the script for the Videodances "Bajo Tierra" (2020) and "Mutación" (2021), selected in 2021 by the National Dance Coordination in Mexico to be presented on International Dance Day. He has been recognized as an artist by important national and international institutions such as: UNAM in 2012, THE STATE YOUTH AWARD IN COLIMA 2017, CONACULTA now SECRETARY OF CULTURE (with PECDA 2010 and 2013 and FONCA 2013, 2015, 2018 and 2021 ) and CONACYT (2022) with the "Creators of the Future" scholarship program to study abroad.

KASIA OROWIECKA - Artist, choreotherapist, yoga teacher. Enthusiast of authentic movement and butoh dance. She took dance lessons from Atsushi Takenouchi (Buto Barter 2007/2008, Pontedera 2008), Sylwia Hanff, Daisuke Yoshimoto (2010) and Yoshito Ohno (2017). She worked with Piotr Filonowicz's theater group in 2006; in 2008-2011 she was associated with Limen Theater ("Ukiyo-flowing world" directed by S. Hanff (XVII/XVIII International Street Art Festival, Caravan Europe Festival, Ecco Walkathon), she participated in the projects of Format Zero Workshop and butoh dance shows: Rozmaitości Theater (Warsaw, 2006, 2007), Mierzeje (Wozownia Gallery, Torun 2008), "Summer Solstice" (Dom Pracy Twórczej in Powsin, VI 2008) and in the title role of the play "Ms. Aoi", directed by Mariusz Orski (Wola Theater), also co-creating vocal music. Formerly associated with stow. Pracownia Wschodnia at ul. Lubelska 30/32 in Warsaw as an initiator and organizer of a series of workshops "Pracownia buto" in 2009; graduate of the School of Animators of Ritual Theater at the Center for Women's Rights (2010); cultural animator and graduate of Performers House in Denmark in 2011 (classical dance training, Martha Graham's method and vertical dance), realizing performances and co-creating an international performance, entitled: "Bubbles", directed by Michelle Kramers. Yoga instructor in hatha/ vinyasa style. M.A. in art therapy from APS in Warsaw. Conducts regular classes and workshops in yoga, meditation in movement and clinical choreotherapy. She currently teaches movement and dance therapy at APS postgraduate studies.